Veertigdagentijd

vastentijd-veertig-dagentijd-pasen-olvternood-heiloo

Beste lezers,

Zoals u het weet naderen wij een heel belangrijke tijd in het liturgische jaar. Het kerkelijk liturgisch jaar loopt niet gelijk op met het kalender jaar maar begint met Advent, de voorbereidingstijd voor Kerst. En na een rustige tijd, ook “Tijd door het jaar” genoemd, komt de Veertigdagentijd, ten voorbereiding voor Pasen. Het liturgisch jaar wordt steeds weer onderbroken door Maria en heiligenfeesten, waarbij de Kerk Gods’ genade prijst, die de mensen tot het heil heeft gebracht.

Het kerkelijk jaar is ontstaan om een verdieping te geven aan de mysteries van het leven van Christus, van de menswording tot de wederkomst in heerlijkheid, zodat alle christenen Zijn voorbeeld altijd voor ogen hebben en volgen. De liturgie is de manier waarop wij ons geloof vieren. Tijdens de eredienst verdicht de tijd zich omdat iedere seconde gevuld is met zin. Als we de eredienst vieren ervaren we dat God de tijd geheiligd heeft en iedere seconde tot een poort van de eeuwigheid heeft gemaakt. Door gelovig mee te gaan met het kerkelijk jaar worden we inderdaad tijdgenoten van Jezus. Niet omdat we ons op die manier precies zijn tijd en zijn leven zouden kunnen voorstellen of erin meeleven, maar omdat Hij, als ik op die manier ruimte voor Hem maak, en mijn tijd en mijn leven komt met zijn helende en verzoenende aanwezigheid in contact, ik wordt vernieuwd door de explosieve kracht van zijn verrijzenis.

Een heel belangrijk moment komt: “Veertigdagentijd”. Het begint met Aswoensdag ter voorbereiding op het Paasfeest, de verrijzenis van de Heer. De periode van de Veertigdagen tijd is ook bekend als de “Vastentijd”. Door inkeer, gebed en aalmoezen te geven, maar vooral door bekering en boete en verzoening te doen bereidt de christen zich voor.

Binnen een aantal dagen zullen wij in de evangelies spreken over de tijd van eenzaamheid van Jezus in de woestijn, onmiddellijk na zijn doop door Johannes. Jezus blijft in de woestijn veertig dagen zonder te eten. Aan het einde van deze tijd stelt Satan hem driemaal op de proef, waarbij hij probeert de houding van Jezus als Zoon tegenover God ter discussie te stellen. Jezus slaat deze aanvallen af, die de bekoringen van Adam in het paradijs en die van Israël in de woestijn samenvatten, en de duivel verwijdert zich van Hem “tot de vastgestelde tijd” (Lc. 4,13)

De evangelisten wijzen op de heilzame betekenis van dit mysterieus gebeuren. De bekoring laat zien hoe Gods’ Zoon, in tegenstelling tot wat Satan Hem voorstelt en de mensen Hem willen toeschrijven (Mt. 16, 21-23), Messias is. Daarom heeft Christus de verleider voor ons overwonnen: “Want we hebben een Hogepriester die in staat is mee te voelen met onze zwakheden. Hij werd zelf op de proef gesteld, precies zoals wij, afgezien dan van de zonde” (Heb. 4,15). De Kerk verenigt zich ieder jaar gedurende de veertigdagen van de grote vasten met het mysterie van Jezus in de woestijn.

Hoe wilt u deze veertigdagen beleven? Ik bemoedig u om voornemingen te nemen, om samen met Jezus te zijn, zodat als u in de moeilijkheden met Hem bent ook van zijn verrijzenis mag genieten. Gods zegen.

Zr. M. Esperanza SSVM

Delen

Zuster Esperanza is lid van de Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará en moeder overste van de orde die in het Heiligdom wonen.

Nieuwste overwegingen