Onze Vader in het verborgene

kruis-calvarie-golgota-olv-ter-nood-heilloo (2)
in

Afgelopen woensdag is de Veertigdagentijd begonnen. Ik hoop dat u in de gelegenheid bent geweest om de Heilige Mis bij te wonen, of, als dit niet gelukt is, om in ieder geval de Heilige Mis via de livestream te kunnen volgen.

U zult zich dan vast nog herinneren dat het Evangelie ging over drie aspecten die vaak genoemd worden i.v.m. de Veertigdagentijd, ook wel Vastentijd genoemd: aalmoezen geven, het gebed en het vasten. Jezus noemt deze drie elementen als onderdeel van het Christelijk, of eigenlijk toen nog, Joods, gelovig leven. En Hij zegt hier iets heel belangrijks bij alle drie: doe het niet voor de mensen om u heen, want dan heeft u uw loon al ontvangen, nee, doe het voor “uw Vader die in het verborgene is, en uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u vergelden”.

Wat mooi om dit te beseffen: dat we een Vader hebben in het verborgene. Wij zien Hem niet, maar Hij is er wel, en Hij is schijnbaar heel nabij, want Hij ziet al deze dingen en zal ons, al of niet vergelden. Dit is natuurlijk de kern van ons geloof, onze relatie met God de Vader. Die we hebben in Jezus Christus, in wie we gedoopt zijn en door de heilige Geest.
Misschien is dit wel waar de Veertigdagentijd echt op gericht is, op het verdiepen, op het herstellen van onze relatie met God de Vader. We zijn al gedoopt, we zijn al kinderen van Hem, broers en zusters van Jezus, maar soms leven we hier nog niet naar. Soms verwijderen we ons, bewust, maar vaak wat minder bewust, van Hem. En dat voelt niet goed. Dan begint ons leven minder lekker “te lopen”. Onze contacten met anderen worden stroever, of erger, keuzes maken wordt moeilijker, tot soms zelfs echt niet zo goede keuzes toe. Ja, het lijkt wel of de harmonie wat uit ons leven is.

En dan is het goed om onze relatie met God de Vader te hernieuwen, weer op te poetsen. En daarbij kan het heel goed zijn om deze drie elementen te gebruiken. Aalmoezen geven, dus, anders gezegd: meer oog hebben voor onze naaste, dichtbij of veraf. Het gebed, meer tijd nemen voor gebed. Bijvoorbeeld elke dag een korte stille tijd houden van vijf of tien minuten, of misschien zelfs iets langer, of bijvoorbeeld beginnen met het bidden van de Rozenkrans. Of eens een extra keer naar de Mis door de week, etc. En het vasten, door wat dingen uit ons eet- en leefpatroon te laten die we eigenlijk niet zo erg nodig hebben, maar waar we wel erg aan gehecht zijn. Dan doen we een offertje en verbinden we ons met het Offer van Jezus.
Al deze elementen helpen om onze relatie met God de Vader, die in het verborgene is en ziet, te vernieuwen, te verdiepen. Maar de grootste slag slaan we natuurlijk wanneer we proberen in deze Veertigdagentijd minimaal één keer te gaan biechten, dan is onze relatie met God de Vader weer helemaal nieuw! Klaar voor Pasen!

Gezegende Veertigdagentijd!

Rector Jeroen

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen