Martelaren (getuigen)

heilige-barbara-maagd-martelaar-olv-ter-nood-heiloo
in ,

De vorige week hebben wij verscheidene martelaren herdacht. Het woord martelaar komt van het Grieks (martys – getuige; martyrion – getuigenis) en betekent: iemand die lijdt of sterft voor zijn of haar geloof. Op woensdag 5 februari herdachten we de heilige Agatha (225 – 251) die, zoals zovele christelijke meisjes en vrouwen in het Romeinse Rijk van de eerste eeuwen na Christus, niet wilden trouwen met de voor hen uitgezochte echtgenoot. Zij hadden zich namelijk al helemaal gegeven aan de Verrezen Heer. Dit verzet tegen de gebruikelijke gang van zaken moesten zij niet zelden bekopen met de marteldood, zo ook de heilige Agatha die op 26-jarige leeftijd in het jaar 251 na de nodige folteringen stierf. Veel christenen stierven in die eerste eeuwen de marteldood, onder andere door hen tot volksvermaak in de arena voor de wilde dieren te werpen die hen dan levend verslonden. Op donderdag 6 februari hebben we de heilige Paulus Miki met zijn 25 gezellen herdacht. Paulus Miki was een Japans Jezuïet die zich wijdde aan de prediking van het christelijk geloof. Deze activiteiten moest de hele groep van 9 missionarissen en 17 Japanse christenen, waaronder twee jongens van 12 en 13 jaar, in Nagasaki in het Boeddhistische Japan bekopen met de dood. Zij werden allen op 6 februari 1597 gekruisigd, net zoals hun Heer, die zij tot het uiterste toe trouw hadden gediend en verkondigd. Zij werden de eerste martelaren van het Verre Oosten. In ons eigen land stierven tijdens de woeligheden van de Tachtigjarige Oorlog op 9 juli 1572 in Gorcum 19 priesters en religieuzen de marteldood door ophanging, vanwege hun geloof in de werkelijke tegenwoordigheid van Christus in de eucharistie. Enkele weken daarvoor, op 25 juni 1572, ondergingen 5 Alkmaarse franciscanen hetzelfde lot.

In al deze, en in vele andere gevallen was het de Verrezen Heer zelf, die de martelaren bij het moedig afleggen van hun getuigenis tot de dood toe, de kracht, de zekerheid, en de vrede schonk die zij als zwakke mensen nodig hadden, om letterlijk hun Heer te kunnen volgen door op hun beurt hun kruis op te nemen (vgl. Mt. 10,38). Telkens klonken de bemoedigende woorden van de Heer: “Hebt goede moed: Ik heb de wereld overwonnen.” (Joh. 16,33) We kunnen inderdaad constateren dat, te beginnen bij de Verrezen Heer zelf, in alle gevallen van martelaarschap in navolging van Christus, niet het Kwaad en de zonde het laatste woord hebben, maar de overwinning van het Kwaad en de vergeving van de zonden; niet de dood het einde is, maar een doorgang is naar eeuwig leven, waar alle leed geleden is en de dood niet meer zal zijn.

Gesterkt door deze getuigenissen van geloof in de levende Verrezen Heer, te beginnen bij Christus zelf, mogen ook wij de kruisen op onze levensweg met vertrouwen op ons nemen, zowel in ons eigen persoonlijk leven, als ook in de grote wereld rondom. Vele machtige, totalitaire, en atheïstische systemen hebben we zien vallen. Denken wij maar aan het communisme en het nationaalsocialisme. Zo zal het ook gaan met de huidige goddeloze systemen en ideologieën. Zo zal het ook gaan met de ondermijnende en wereldvreemde theorieën over man en vrouw zijn, over huwelijk en gezin, die in onze tijd onze eigen westerse samenlevingen ernstig bedreigen.

Pater Gerard Wijers s.s.s., Amsterdam

Delen

Lid van de congregatie van Sacramentijnen is pater Wijers woonachtig in de in Amsterdam bij de Begijnhof en assisteert heel regelmatig op het heiligdom.

Nieuwste overwegingen