ALLERHEILIGEN EN ALLERZIELEN

feest-van-allerheiligen-olv-ter-nood-heiloo
in ,

Vandaag, zondag 1 november, vieren wij het Hoogfeest van Allerheiligen. Wij eren op deze feestdag allen die voor eeuwig leven bij God, of zij nu heilig verklaard zijn of niet. Het is die ontelbare menigte die Johannes zag rondom het Lam en voor de troon van God en die welgevallig is aan de Vader omwille van Christus’ bloed (Openb. 7). Zij zijn onze middelaars en voorsprekers. Morgen, maandag 2 november, is het Allerzielen. Wij gedenken dan allen die uit dit leven zijn heengegaan en nog niet voor altijd bij de Heer zijn. Door deze twee dagen na elkaar te plaatsen wordt de nauwe band tussen Allerheiligen en Allerzielen uitgedrukt en weten we ons als het éne grote Volk van God verbonden met elkaar tot één gemeenschap in al haar leden, zowel in hen die voor eeuwig leven bij God, als in hen die hier op aarde of waar dan ook nog onderweg zijn. Met andere woorden: Op Allerheiligen en Allerzielen geven we uitdrukking aan ons geloof, zoals we dat belijden in de laatste zinnen van onze geloofsbelijdenis: “Ik geloof in de heilige Geest, de heilige katholieke kerk, de gemeenschap van de heiligen, de vergeving van de zonden, de verrijzenis van het lichaam, en het eeuwig leven. Amen.” Het is uiteindelijk de Heer zelf die ons oproept tot een heilig leven met de woorden: “Wees heilig, omdat Ik heilig ben.” (Lev. 11,45) en “Weest dus volmaakt, zoals uw Vader in de hemel volmaakt is.” (Mt. 5,48).

Om ons op onze aardse pelgrimstocht naar de eeuwigdurende heiligheid in de hemel te sterken zijn in de loop van de eeuwen in de Kerk een aantal personen heilig verklaard, na een grondig onderzoek daartoe. Hun levensloop houden wij als een voorbeeld in herinnering. Wij gedenken hen meestal op hun sterfdag, de dag dat zij hun eindbestemming in de hemel mochten bereiken, en roepen hun voorspraak in in onze gebeden. Met deze heiligenverering beantwoorden we de vraag van Jezus zelf in het evangelie om het licht van een heilig leven niet onder de korenmaat te zetten, maar op een standaard te plaatsen. Dan geeft het licht voor ieder die in huis is en zien de mensen de goede dingen en loven ze de Vader die in de hemel is. (vgl. Mt. 5,13-16). Enkele bekende heiligen zijn: H. Antonius van Padua (13 juni), H. Franciscus van Assisië (4 oktober), H. Theresia van Lisieux (1 oktober) en vele, vele anderen.
Aan de uiteindelijke heiligverklaring gaat een zaligverklaring vooraf. Op zaterdag 10 oktober 2020 werd in de St. Franciscusbasiliek in Assisi de opgewekte jongeman Carlo Acutis (1991 – 2006) zalig verklaard. Zijn computervaardigheden zette hij in dienst van zijn diepe toewijding aan de eucharistie, die van kindsbeen af de basis van zijn leven was. In 2006 zette hij een website op waarin hij alle eucharistische wonderen over de hele wereld catalogiseerde (www.carloacutis.com). Op 12 oktober 2006 stierf hij aan acute leukemie op de leeftijd van 15 jaar.
Naast deze zaligverklaring van de jonge Carlo Acutis zijn er gelukkig nog vele andere tekenen dat de jongeren van nu oprecht verlangen naar een heilig leven en geen genoegen nemen met een oppervlakkig en middelmatig leventje. Blijkbaar is het diepe verlangen naar een heilig en volmaakt leven van nature meegegeven aan de mens, die toch geschapen is naar beeld en gelijkenis van God. Verheugende tekenen van hoop dat het Woord van God ook in onze tijd veel vruchten draagt (Mt. 13,8) en dat de poorten der hel de Kerk niet zullen overweldigen (Mt. 16,18b).

Pater Gerard Wijers s.s.s., Amsterdam.

Delen

Lid van de congregatie van Sacramentijnen is pater Wijers woonachtig in de in Amsterdam bij de Begijnhof en assisteert heel regelmatig op het heiligdom.

Nieuwste overwegingen