Abortus en euthanasie lijken al zó gewoon geworden te zijn…

Abortus en euthanasie lijken al zó gewoon geworden te zijn

Stel, u bent verpleegkundige. Dan wordt er bij een dierbare van u een ernstige ziekte geconstateerd, die zonder goede behandeling tot de dood kan leiden. U heeft de keuze: zelf de persoon te behandelen, zonder dat u alle kennis in huis heeft, of uw dierbare te sturen naar een deskundige arts in het buitenland, die u zelf niet kent, maar die goede resultaten lijkt te behalen wat betreft het behandelen van deze ziekte. Wat doet u? Ik denk dat de meesten van u de stap van vertrouwen zullen zetten en de persoon naar de arts zullen sturen, omdat u weet dat deze meer kennis in
huis heeft en dat er zo dus meer kans is op genezing. Ik vertel dit verhaal als een soort analogie van het nut van het gebed. Heeft bidden wel zin? Denkt u misschien soms. En die mensen, zusters en monniken, die zich hun hele leven lang opsluiten om te bidden voor de wereld, verdoen die hun tijd niet? Mensen hebben aandacht nodig, liefde, soms materiële hulp, die hebben niet veel aan het gebed van anderen. Maar diegene die bidt is als die verpleegkundige die zicht tot de arts richt.

De verpleegkundige kan veel doen, en veel liefde en aandacht geven, maar uiteindelijk is het de Arts, de hemelse Geneesheer, die voor de genezing zorgt. Er zullen dus altijd mensen zijn die ook het “verpleegkundige” deel van het apostolaat op zich nemen, maar ook mensen die zich richten op de Geneesheer door middel van voortdurend gebed. Als wij bidden voor de bekering van iemand, of voor een bepaalde nood, dan richten wij ons, om het even wat filosofisch te zeggen, tot de “eerste oorzaak” van alles. God is het die kan bekeren, die een oplossing voor een probleem kan brengen. Natuurlijk gebruikt Hij daar (ook) mensen voor (als “tweede oorzaak”), maar Hij is de uiteindelijk Kracht hierachter. Ook al zien we die hemelse Geneesheer niet altijd, en ook al doet Hij soms dingen die we niet begrijpen, we geloven in en vertrouwen op Zijn kundigheid, Zijn alwetendheid, Zijn goedheid en liefde, en leggen dus graag in het gebed de noden van onszelf en van de wereld aan Hem voor.

Dat directe gesprek tot Hem, het ons direct richten op de hemelse Geneesheer is van levensbelang voor onszelf en voor de wereld. We kunnen de kracht van het gebed moeilijk overschatten, zo belangrijk is het. Zeker als we problemen in de wereld zien waar we ons zelf zo machteloos tegenover voelen. Neem nou de beschermwaardigheid van het leven.

Abortus en euthanasie lijken al zó gewoon geworden te zijn, dat discussie erover haast onmogelijk lijkt, en dat wij zelf soms gaan denken: heeft de Kerk eigenlijk wel gelijk, of loopt ze niet achter de feiten aan? Wij kunnen ons wapenen tegen dat gevoel van moedeloosheid en tegen onze eigen twijfels onder andere door het gebed. Bidden voor een verandering in de cultuur is noodzakelijk! Wij verlangen naar een cultuur van het leven, niet van de dood – en we doen wat we kunnen om dat te bereiken, maar we kunnen niets zonder God, de Gever van al het leven en de grote Minnaar van iedere mens. Laten we dus allemaal bidden voor die beschermwaardigheid van het leven. Wilt u dat graag samen met anderen doen? Sta dan op 26 september om 11.00 op de Hofplaats bij het Binnenhof in Den Haag, waar we met mensen uit het hele land zullen bidden voor het leven. Ons gebed zal het verschil maken! Om 13.00 zal er een petitie aan de Tweede Kamer worden aangeboden en om 14.30 is er een afsluitende Mis in de Jacobuskerk op de Parkstraat in Den Haag. We hopen u allemaal daar te zien!

Zr Iuxta Crucem
​​​​​​​
ps: kunt u op 26 september niet? Op 9 december is er een herkansing, ook in Den Haag! Noteer het vast in uw agenda.

Delen

Zuster Iuxta Crucem Belgers is lid van de Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará.

Nieuwste overwegingen