Zondag van de goede herder

jezus de goede herder
in

De 4de zondag van Pasen wordt traditiegetrouw de Zondag van de Goede Herder genoemd. Op deze dag wordt ook, sinds de instelling hiervan door Paus Paulus VI in 1964, Roepingenzondag gevierd; een zondag in de Paastijd waarop speciaal gebeden wordt voor roepingen tot het priesterschap, religieus leven en het permanent diaconaat. Het Evangelie van deze zondag is Johannes 10,1-10 waarin Jezus spreekt over de goede herder die zijn schapen bij naam kent en leidt naar grazige weide, waar leven is in overvloed, Eeuwig leven.

Het is wat wrang om dit Evangelie in deze tijd te lezen, deze tijd van het Coronavirus, waarin het de herders geeneens toegestaan is om hun “schapen” te bezoeken. Juist nu terwijl hun schapen het zo hard nodig hebben. Alle herders doen verwoede pogingen om hun schapen toch te bereiken met H. Missen via youtube en het open houden van de kerk, opdat de schapen die het aandurven (en kunnen!) toch nog komen om wat te bidden, en er wat contact kan zijn.

Op het heiligdom hier in Heiloo mogen we ons gelukkig prijzen dat inderdaad de kapellen de hele dag open kunnen zijn en er vele mensen komen om even te bidden, en anderen om gewoon even over het heiligdom te lopen. Het uur van Eucharistische aanbidding van 15-16 uur trekt dagelijks ook een mooi aantal mensen (ook voor de Biecht trouwens), waarvan velen daarna ook nog even blijven hangen om nog wat te praten. Voor ons priesters, en ook de zusters van het heiligdom, geeft dit toch een mogelijkheid om ons nabij te voelen aan de mensen, al is het op beperkte wijze.

Herderschap in de context van de Bijbel wordt op verschillende wijzen gebruikt, uiteindelijk is God, in het bijzonder in Jezus Christus, de Goede Herder, maar deze “Hoofdherder” heeft ook andere herders aangesteld om Zijn kudde te weiden; m.n. de bisschoppen en de priesters. Het is niet voor niets dat bisschoppen een staf hebben, afgeleid van de stok die herders normaal gesproken hebben. En priesters worden ook niet voor niets “pastor” genoemd, afgeleid van het woord herder.

In deze tijd van het Coronavirus en de verplichte 1,5m afstand en beperkte (of totaal geen!) bezoekregelingen kan de door Jezus aangestelde herder vaak niet nabij zijn aan de schapen (in fysieke zin), maar de ware Herder van de schapen, de Heer zelf, is nooit ver weg. Hij doet niet aan “social-distancing”, aan de 1,5m regel of “verboden voor bezoek.” Hij is ons altijd nabij, behalve wanneer wij Hem zelf niet zoeken. Doch zelfs dan is Hij nabij, maar wij laten Hem niet toe.

Laten wij dit nooit vergeten. De Ware Herder van de schapen is ons altijd nabij. Laten wij op de plek waar wij zijn, in welke omstandigheid ook, Hem zoeken en toelaten in ons hart. Hij sterkt ons en voert ons naar grazige weide. En weet dat ook uw “aardse” herders, bisschoppen en priesters, door hun gebed, en in het bijzonder in het vieren van de H. Mis, u heel nabij zijn, zij sluiten u in hun gebeden.

Onze Lieve Vrouw ter Nood, bid voor ons!

rector Jeroen

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen