Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid

Zondag-van-goddelijke-barmhartigheid-olvternood
in

Op deze 1ste zondag nà Pasen (of de 2de zondag vàn Pasen) vieren we de Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid. Ouderen onder ons zullen deze zondag nog herinneren als “beloken Pasen”, beloken komt van “beluiken” en betekent afsluiten; het Octaaf van Pasen, de week (acht dagen) van Pasen wordt hiermee afgesloten.

De viering van de Goddelijke Barmhartigheid op deze dag is nog heel recent, zij dateert uit het jaar 2000, toen de H. paus Johannes Paulus II deze heeft ingesteld op de zondag na Pasen. Het verzoek hiertoe is in de jaren ’30 van de vorige eeuw door Jezus gedaan aan de H. zuster Faustina Kowalska (1905-1938). Deze zuster is in 1993 door Johannes Paulus II zalig verklaard en op 30 april 2000 (de eerste Zondag van de Goddelijke Barmhartigheid) heilig.

Zuster Faustina is “de apostel” van de barmhartigheid, de goedheid, van God. Jezus heeft haar in visioenen en inspraken veel hierover geopenbaard. Zij heeft dit in opdracht van Jezus en haar biechtvader allemaal genoteerd in haar dagboek (verkrijgbaar bij het Oesdom). Hieronder enkele uitspraken uit dit dagboek.

“Voordat ik als rechtvaardige rechter verschijn, kom ik eerst nog als Koning van Barmhartigheid. Voordat de dag van de gerechtigheid aanbreekt, zal er over de hemel en op de aarde een teken zijn. Dan zal aan de hemel het teken van het Kruis verschijnen: uit elke wonde van mijn handen en voeten zullen lichtstralen tevoorschijn komen die voor korte tijd de aarde verlichten. Dit zal geschieden korte tijd voor de laatste dag.”

 “Verkondig aan de wereld mijn grote, ondoorgrondelijke barmhartigheid. Bereid de wereld voor op mijn tweede komst. Voordat ik als rechter kom, zet ik eerst de poorten van mijn barmhartigheid nog heel ver open.”

“De vlammen van mijn barmhartigheid verteren mij. Ik voel mij gedrongen deze over de zielen uit te storten.”

“Ik wil dat de zondaars zonder enige vrees tot mij komen. De grootste zondaars hebben heel speciaal recht op mijn barmhartigheid. Ik ben verheugd als ze hun toevlucht nemen tot mijn barmhartigheid. Ik overlaad hen met liefde, meer nog dan zij verwachten. Omwille van hen ben ik naar deze aarde gekomen; omwille van hem heb ik mijn bloed vergoten. Ik kan niemand straffen, die op mijn barmhartigheid vertrouwt.”

“Ik ben blij als men veel van mij verlangt; want het is mijn verlangen veel te geven, steeds meer en steeds meer. Bekrompen mensen die weinig verlangen maken me verdrietig.”

 

Dit als slechts een kleine greep uit de vele woorden van Jezus over Zijn barmhartigheid aan zuster Faustina. Het is mooi hoe dit Feest, waar Jezus om gevraagd heeft, samenvalt met het Evangelie van Johannes op deze dag, waarin Jezus zijn apostelen de zending tot vergeving toevertrouwt met de woorden: “Aan wie ge de zonden vergeeft, zijn ze vergeven, en aan wie ge ze niet vergeeft, zijn ze niet vergeven” (Joh 19,31). Dit komt in zijn volheid tot uiting in het Sacrament van Verzoening, de biecht. In dit sacrament staan de sluizen van Gods barmhartigheid volledig open.

Onze Lieve Vrouw ter Nood, bid voor ons!

Rector Jeroen

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen