Wonder aller wonderen

Wonder aller wonderen
in

Reeds drie zondagen na elkaar werd in de Heilige Mis het Evangelie van het Brood van het Leven gelezen. Deze zondag horen we het slot van de eucharistische rede die Jezus in Kafarnaüm hield. Veel van zijn leerlingen reageren met onbegrip en woede op Jezus’ woorden dat hij hun zijn vlees geeft als echt voedsel. “Deze taal stuit iemand tegen de borst. Wie is nog in staat naar Hem te luisteren?” Ten gevolge hiervan trokken zij zich terug en verlieten zijn gezelschap. Wat is onze reactie op de woorden van Jezus? Gaan wij soms ook weg?

Wij moeten zeggen dat ons geloof in het Levende Brood veel eenvoudiger is dan het geloof van de mensen in Kafarnaüm in die tijd. Want tussen hen en ons ligt meer dan 2000 jaar eucharistische ervaring, eucharistische wonderen en eucharistisch leven van de Kerk. Alle heiligen spreken tot ons over de kracht en de grootsheid van het Wonder aller wonderen. Ook in het leven van de heilige Don Bosco gebeurde een van de ontelbare eucharistische wonderen dat door een betrouwbare ooggetuige werd bijgewoond.

Het was op 8 september 1848, op het grote feest van de Geboorte van de Maagd Maria. 300 jongeren hadden zich in het oratorium voorbereid op de Heilige Communie door te biechten. Don Bosco begon de Heilige Mis in de veronderstelling dat in het tabernakel zoals gebruikelijk een hostiekelk stond die gevuld was met de Heilige Hosties. De ciborie was echter bijna leeg. Bovendien was de misdienaar die verantwoordelijk was voor de sacristie, Giuseppe Buzzetti, vergeten nog een hostieschaal op het altaar te zetten, wat hij tot zijn schrik pas na de consecratie besefte. Toen Don Bosco voor het uitreiken van de Heilige Communie het tabernakel opende, zaten er maar acht of negen Hosties in. Maar 300 jongens wilden de Communie ontvangen! Don Bosco stond even stil en keerde in gebed. Buzzetti, verlegen en diep beschaamd over zijn vergeetachtigheid, zag ook de weinige Hosties en zei bij zichzelf: “Dat gaat niet lukken, we redden het niet.” Maar Don Bosco begon rustig de Communie uit te reiken aan de ene jongen na de andere zonder ook maar één Hostie te breken. Aan het einde keek Buzzetti weer in de ciborie en net als aan het begin waren er acht of negen Hosties! Hij vertelde dit allemaal aan zijn kameraden Rua en Cagliero, die later de eerste Salesiaanse priesters zouden worden. Deze twee gingen met hem mee en vroegen Don Bosco: “Don Bosco, is dit een sprookje dat Buzzetti ons voorschotelt, of is het waar? En Don Bosco antwoordde hun openhartig: “Ja, het is waar. De kracht die het wonder van de eucharistische verandering kan verrichten, staat niets in de weg ook het wonder van de Hostievermenigvuldiging te verrichten. Ik was echter meer verbaasd en meer geraakt door Gods verlangen om in jullie binnen te komen dan door de vermenigvuldiging van de Hosties zelf. God had zo’n verlangen om in jullie binnen te gaan!”

“Heer, naar wie zouden wij gaan?… Wij geloven en weten dat Gij de Heilige Gods zijt.”

Pr. Martin Barta

Delen

Nieuwste overwegingen