Wij zijn de tijden…

antonio_rodriguez_st_augustinus

Wij zijn de tijden… In de duinen zijn ontelbare paddenstoelen en de geuren en kleuren van bomen en struiken veranderen, zoals ook voor veel mensen hun beeld en beleving van de wereld veranderd. Wij worden opgeschrikt door terreur en aanslagen en het komt steeds dichterbij, de aanslagen in Barcelona doen mensen opschrikken. Barcelona ligt immers bijna om de hoek en velen gaan een weekendje naar Barcelona, oeps het gevaar komt steeds dichterbij. We lijken steeds voorzichtiger of misschien angstiger te worden. Juist in deze tijd hebben wij als gelovigen elkaar steeds meer en harder nodig. Mensen zoeken steun bij elkaar. Gelovigen dreigen steeds losser van elkaar te komen, ieder gaat zijn en haar eigen gang. Het eigene aan kerk zijn is dat je een gemeenschap bent. Een gemeenschap bestaat uit mensen die met elkaar verbonden zijn. Met elkaar verbonden mensen, bidden samen en bidden voor elkaar. Voor elkaar zorgen is ook met elkaar samenkomen in de kapel om te bidden omdat je ook weet dat zowel God als de naaste ons mist als wij er niet zijn. Gelovigen willen samen iets opbouwen. Er zijn er velen, ook op het heiligdom, die ieder op eigen wijze meebouwen en zich inzetten voor het Rijk Gods maar er zijn er ook velen die zich niet echt betrokken voelen op de geloofsgemeenschap. Gelukkig zijn er op het heiligdom velen die zich inzetten voor het materiële en het geestelijk welzijn.

Dit jaar is er voor het eerst een kerkproeverij geweest in het weekend van 9 september. De kerkproeverij nodigt betrokken kerkgangers uit om anderen die niet in de kerk komen en er ook niet mee verbonden te zijn uit te nodigen om in het weekend op zondag eens mee te gaan. Je kan en mag het hele jaar mensen uitnodigen om mee te gaan naar die kerk die ons iets te bieden heeft, waar wij vol van zijn. De kerk die ons raakt en verbindt. 

Misschien dat de tijden dan weer wat liefdevoller worden. 

De heilige bisschop Augustinus schreef daar al rond het jaar 400 het volgende over: ‘Het zijn slechte tijden! Het zijn moeilijke tijden! Dat zeggen de mensen tenminste. Laten we liever goed leven, dan worden de tijden vanzelf goed. Wij zijn de tijden. Zoals wij zijn, zijn de tijden… Waarom teleurgesteld zijn, waarom mopperen op God? De wereld is slecht, jazeker, slecht. … Wat is er dan zo slecht aan de wereld? Want de hemel, de aarde en het water zijn niet slecht, en alles wat daarin is, vissen, vogels en bomen ook niet. Al die dingen zijn goed. Nee, het zijn de slechte mensen die de wereld slecht maken!’

Goed leven daar daagt St. Augustinus ons toe uit, dan worden de tijden vanzelf goed. 

Laten wij bouwen aan een geloofsgemeenschap die open staat naar de ander, die de ander verwelkomt, waar je mét de ander praat en niet óver de ander praat, waar je een deur opent en een stoel klaar zet. Een kerk waar plaats is voor velen. Op het heiligdom is een groot aanbod van eucharistievieringen, de dagelijkse mogelijkheid te kunnen biechten, de Aanbidding.

Wie daagt u uit om met u mee te komen om van dit alles te komen proeven?

Pastor Anton Overmars

Delen

Anton Overmars is tot priester gewijd in 2001. Hij is werkzaam in het Heiligdom O.L.V. Ter Nood en in de parochies van Bergen en Schoorl.

Nieuwste overwegingen