Van feest tot feest, op naar het grote feest (deel 2) H. Athanasius
Toen ik vorige maand de weekbrief schreef, vond ik dat ik toch wat snel heengevlogen ben over een prachtig onderwerp waar we lang niet vaak genoeg bij stilstaan: de Hemel, onze eindbestemming, het grote Einddoel waar we allemaal naar op weg zijn.
Als je niet weet wat je doel is, hoe kan je dan de goede kant op lopen? Daarom leek het me goed om nog eens samen stil te staan bij dat grote Doel der doelen, dat enorme geschenk wat God voor ons heeft voorbereid. Ik zal de woorden van Paulus nog eens herhalen: Geen oog heeft ze gezien, geen oor heeft ze gehoord, geen mens kan het zich voorstellen, al wat God bereid heeft voor die Hem liefhebben, zegt Paulus (1Kor 2,9). Dat alleen geeft al stof tot meditatie.
Om deze meditatie nog extra te voeden wil ik het woord geven aan de grote Thomas van Aquino. Die heeft namelijk prachtig geschreven over de Hemel in zijn commentaar op het Credo.
De Hemel, zegt hij, bestaat in de beschouwing van God. Thans zien wij in een spiegel, onduidelijk, maar dan van aangezicht tot aangezicht. Thans ken ik slechts ten dele, maar dan zal ik ten volle kennen zoals ik zelf gekend ben. (1Kor 13,12) Daar worden al onze verlangens volledig vervuld door God, het Hoogste Goed en de volheid van al het goede. Zodra wij Hem aanschouwen, wil onze wil niets anders meer en komen we volledig tot rust in de vervulling van al onze verlangens. Want alleen God kan al onze verlangens vervullen: U heeft ons voor U gemaakt, mijn God, en ons hart vindt geen rust totdat het rust in U, zegt H. Augustinus. Daar alleen vinden we de perfecte vreugde: Ga binnen in de vreugde van uw Heer (Mt 25,21).
Bovendien bevinden wij ons in de Hemel in een perfecte, gelukzalige zekerheid: we hebben het Einddoel bereikt en het zal ons in de eeuwigheid niet ontnomen worden. Hier op aarde zijn wij nog op weg en we moeten altijd bidden dat we niet vallen in beproevingen en bekoringen, maar als we eenmaal de Hemel binnengegaan zijn, zullen we zeker weten dat we daar voor altijd zullen blijven. Wat een zekerheid, wat een rust, wat een vreugde!
Dan noemt Thomas van Aquino nog een vreugde, die mij altijd doet glimlachen: het goede gezelschap van de andere heiligen. In de Hemel zullen wij allemaal volmaakt zijn, we zullen van elkaar houden met de volmaakte liefde die een afspiegeling is van de liefde van God zelf, we zullen nooit meer jaloers of afgunstig zijn… Iedereen zal zich verheugen in de vreugde van de ander en dat zal de algemene vreugde alleen maar vergroten.
Dat deze kleine overweging over de Hemel ons mag sterken op onze reis er naartoe. Want ik ben er zelfs van overtuigd, dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat (Rom 8,18). Zet ‘m op, op naar het grote Feest!
M. Laetitia Dei
Nieuwste overwegingen
Samen of alleen?
september 06, 2024
Een nieuw jaar!
september 01, 2024
Wonder aller wonderen
augustus 24, 2024