Tijd door het jaar

Meditatie rector Jeroen januari 2018 tijd door het jaar
in

Vond u de Kersttijd ook zo snel afgelopen dit jaar? Ik wel hoor. Gelijk afgelopen maandag, nadat we zondag het Hoogfeest van Driekoningen hadden gevierd, de Openbaring des Heren, was het feest van de Doop van de Heer, en dinsdag begon dus al weer de Tijd door het Jaar. Was de Kersttijd dus al weer voorbij, moesten we de kerstspullen al weer opruimen. Voor mij ging dat allemaal een beetje snel.

Paus Johannes Paulus II was er een voorstander van om de Kersttijd tot Maria Lichtmis, de Opdracht van de Heer in de tempel op 2 februari, te laten duren. Dat was misschien wel weer erg lang, dan zouden we dit jaar daarna nog maar anderhalve week gehad hebben en dan zou de Veertigdagentijd alweer beginnen. Een tussenweg zou misschien zijn geweest om de Doop van de Heer op deze zondag te vieren, 14 januari, maar zo is het dus niet gepland dit jaar.

Maar misschien ook wel weer goed om de ‘knusheid’ van de Kersstal wat los te laten, het sluit ook wel aan bij het leven van de meeste mensen. De vakanties zijn weer voorbij, kinderen gaan weer naar school en ouders gaan weer naar het werk toe. Het gewone leventje begin weer. Agenda’s die zo maagdelijk leeg toonden beginnen zich helaas langzaamaan weer te vullen.

We mogen heel blij zijn denk ik dat het geloof en het kerkelijk leven een bepaald reliëf aan het leven geeft. Het begint natuurlijk al met het opdelen van de tijd in weken, 7 dagen, met als laatste (bij het Joodse volk) of eerste (bij ons), de rustdag, de Zondag. Dat is natuurlijk al een heel belangrijke ordening van het leven die uit het geloof voorkomt, gebaseerd op Genesis, de ordening van de schepping in 6 dagen met als 7de dag een rustdag. Ik denk dat dit ritme voor de mens heel belangrijk is, anders blijven we maar doorgaan en gaat iedere dag op elkaar lijken. Nee, net zoals we elke dag een ordening hebben van dag en nacht, werken etc. en slapen, zo moet er ook een ordening in de week zijn.

Maar ook de ordening in het jaar is van grote waarde. Rond Kerstmis zien we toch dat iedereen wat tot stilstand komt, tot bezinning, gezelligheid zoeken bij familie en vrienden. En daarna moet er ook weer gewoon gewerkt worden, begint de Tijd door het Jaar. En dan, half februari gaan we dus de Veertigdagentijd of Vastentijd in, de voorbereidingstijd op Pasen, hèt Hoogfeest van het jaar; de dood en verrijzenis van de Heer. Dat wat ons leven pas echt zin geeft. Als we alleen Tijd door het Jaar hebben, wordt het een vlak bestaan; werken en gerichtheid op de aardse zaken, maar Pasen geeft ons zicht op, en een weg naar, het Eeuwige. Jezus die Zijn leven voor ons geeft, om ons tot kinderen van God te maken.

En dan natuurlijk op naar Pinksteren, de uitstorting van de H. Geest, om hier vervolgens in voluit uit te mogen leven. Het is een spannend leven zo met God; ik hoop dat u er weer zin in heeft dit jaar. Voor wie ik het nog niet gezegd heb: ik wens u een heel zegenrijk en gelukkig jaar; dat de Heer en onze Hemelse Moeder ons veel moois mag schenken.
Onze Lieve Vrouw ter Nood; bid voor ons.
rector Jeroen

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen