Synodaal proces 2021 – 2024

Synodaal proces 2021 - 2024

Woensdag 4 oktober jl. was de gedenkdag van de heilige Franciscus van Assisi (1182 – 1226). Het was ook Werelddieren­dag omdat de heilige Franciscus bekend staat om zijn lofzang voor heel Gods wonderlijke schepping, en bijzondere aandacht had voor het welzijn van dieren. 4 oktober was ook de dag dat in Rome de eerste Synode over synodaliteit is begonnen.

Wat wil het zeggen dat onze Kerk een synodale Kerk is? Syno­daal betekent “samen op weg”. Een synodale Kerk is een Kerk die haar evangelisatie­opdracht uitvoert met actieve deelname en medeverant­woor­de­lijkheid van al haar leden, over­een­koms­tig de roe­ping zoals ieder die heeft ontvangen krachtens zijn of haar Doopsel, en met het gezag dat Christus heeft toegekend aan het college van bis­schop­pen met de paus aan het hoofd.
Deze actieve deelname en medeverantwoordelijkheid is niet nieuw in onze Kerk. De verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog (1939 – 1945) hebben ons als Kerk duidelijk doen beseffen dat iedere gedoopte zijn of haar eigen verantwoordelijkheid heeft om de Kerk op te bouwen door te evangeliseren en daarmee de machten van het kwaad effectief te bestrijden, samen met leden van andere kerkgenootschappen, belijders van andere godsdiensten en vele, vele andere goedwillenden. Met andere woorden: We konden als katholieken niet langer als een soort “societas perfecta” (“volmaakte samenleving”) genoeg hebben aan onszelf, aan onze eigen “zuil”. Na de encycliek Mystici Corporis (Mystiek Lichaam) van paus Pius XII uit 1943 was het vooral het Tweede Vaticaans Oecumenisch Concilie (1962 – 1965) waarin de Kerk haar leer, structuur en sacramenten opnieuw definieerde, maar nu meer als één  grote gemeenschap van gelovigen. Allen die het Doopsel hebben ontvangen zijn daarmee zonen en dochters van God, leden van de éne familie van God, en daarom broeders en zusters in Christus, vervuld van de éne heilige Geest en gezonden om een gemeenschappelijke zending te volbrengen. De apostel Paulus drukt het in zijn eerste brief aan de Korintiërs als volgt uit: “Er zijn verschillende gaven, maar er is slechts één Geest” (1 Kor. 12,4).

Synodaliteit veronderstelt dus openheid voor de werking van de éne heilige Geest. Herhaaldelijk benadrukt paus Franciscus: “Dit is geen parlement.” Met andere woorden: Het gaat niet om uw persoonlijke mening, uw visie, uw menselijk aanvoelen. Het gaat erom gezamenlijk de inspiraties van de éne heilige Geest op het spoor te komen. Reeds de apostel Paulus herinnert ons aan de roeping die wij van God hebben ontvangen om in alle deemoed elkaar te verdragen en de eenheid van de Geest te behouden door de band van de vrede: één lichaam en één Geest, zoals wij geroepen zijn tot een en dezelfde hoop waarvoor Gods roeping borg staat. Eén Heer, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, die is boven allen en met allen en in allen. (Ef. 4,1 – 6) We herinneren ons de stevige woorden van Jezus tot Petrus: “Ga weg, satan, terug! Gij zijt Mij een aanstoot, want gij laat u leiden door menselijke overwegingen en niet door wat God wil.” Petrus had zojuist, op ingeving van God, Jezus beleden als de Christus, de Zoon van de levende God. Hierop ontving hij zijn zending om de steenrots te zijn waarop Jezus zijn kerk zal bouwen. Meteen daarna laat Petrus zich leiden door menselijke overwegingen als hij meent te moeten voorkomen dat Jezus zou moeten lijden en sterven om daarna te verrijzen. (Mt. 16,16 – 23)

Blijven wij ons bewust van onze zendingsopdracht om, in verbondenheid met vele mensen van goede wil, in woorden en in daden de Blijde Boodschap te verspreiden van Jezus, de Zoon van God, die is de Weg, de Waarheid en het Leven (Joh. 14,6) en die niet gekomen is om de wereld te veroordelen maar om haar te redden (Joh. 3,17). Bidden wij tot slot dat de éne heilige Geest ons door het synodaal proces meer en meer tot één familie mag maken, zodat wij niet onze eigen menselijke antwoorden zoeken, maar dat wij samen met elkaar de antwoorden van de éne heilige Geest mogen vinden op de vele grote vragen en noden van onze tijd.

Pater Gerard Wijers s.s.s., Amsterdam

Delen

Lid van de congregatie van Sacramentijnen is pater Wijers woonachtig in de in Amsterdam bij de Begijnhof en assisteert heel regelmatig op het heiligdom.

Nieuwste overwegingen