Samen of alleen?

Samen of alleen?

Met verwondering en zorg heb ik de afgelopen tijd naar de geopolitieke ontwikkelingen in de wereld gekeken. Ook in ons kleine kikkerlandje lijkt er veel te veranderen op politiek- en andere gebieden. Traditioneel zijn we gewend om in Nederland te polderen. Polderen betekent volgens het internetwoordenboek: “compromissen sluiten en samenwerken”. Hiervoor is het nodig dat we met elkaar in gesprek zijn – en blijven. Een gesprek is iets anders dan het uitwisselen van standpunten. Het houdt ook in met respect naar de ander luisteren en interesse tonen in het waarom achter bepaalde standpunten. Ook (juist) als je het niet met de ander eens bent. 

In deze tijd zien we verschillende nieuwe idealen en ideeën opkomen die vaak tot heftige discussie leiden waarbij partijen elkaar niet meer (willen) horen. Samenwerking en wederzijds respect zijn soms ver te zoeken. Maar alleen door naar elkaar te luisteren en samen te werken, kunnen we een sterke en verenigde samenleving en kerk opbouwen.

In de geschiedenis van Europa hebben we vaak gezien dat partijen tegenover elkaar stonden. Denk aan de Engelse politiek van de 19e eeuw, toen de industriële revolutie de samenleving sterk veranderde. In reactie daarop schreef paus Leo XIII de encycliek “Rerum Novarum” (Lat.: Over nieuwe dingen in 1891), wat een eerste aanzet was van de Sociale leer van de Katholieke Kerk. Dit is een verzameling leerstellingen over vragen als armoede en rijkdom, de economie, sociale instituties en de rol van de staat.

Toen ik de sociale leer voor het eerst op het seminarie moest volgen, dacht ik: wat heb ik hier nu aan? Toch waren het heel mooie en leerzame colleges die inzicht gaven in de verschillende ideologieën zoals communisme, kapitalisme en socialisme. Deze ideologieën hebben allemaal hun eigen waarden en overtuigingen. Om daar op een goede manier tegenwicht en balans aan te bieden en een door het christelijk geloof gefundeerd antwoord te geven, hebben wij de Sociale leer van de Katholieke Kerk gekregen. Een enorme schat in aarden potten.
Naarmate ik de ontwikkelingen in de wereld zie, denk ik vaker met dankbaarheid terug aan mijn colleges. Ik weet nu dat deze leer een antwoord heeft op de vragen van onze tijd en kan bijdragen aan een samenleving die we samen vormgeven. Een duurzame samenleving, kan alleen als de basis de liefde is zoals Christus ons die heeft geleerd. Bemin God en uw naaste als uzelf houdt ook in dat we zoeken naar eenheid en gesprek. Want zoals Christus zegt: een rijk dat innerlijk verdeeld is, gaat ten onder. (Marcus 3,24)
Laten we elkaar in Christus’ liefde en vertrouwen weer opzoeken, proberen naar de ander te luisteren en met elkaar in gesprek gaan in diep respect voor de andere persoon. Wat daarbij misschien kan helpen, is dat een ‘gewonnen’ discussie meestal een ‘verloren’ relatie betekent. Dat Christus ons mag helpen deze week te zoeken naar eenheid.

Pr. Paul Bindels

Delen

Nieuwste overwegingen