Pasen en Corona?

jezus-verrijzenis-pasen-olv-ter-nood-heiloo

Voor degenen die deze brief al op zaterdag lezen is het nog eventjes wachten en tegen hen die hem vanaf zondag lezen kan ik al zeggen: Zalig Pasen!

Hoe kunnen we nou Pasen vieren in zo’n gekke, vaak droevige tijd? Als deze hele situatie nou precies zo lang had geduurd als de Vastentijd, dan was dat toch mooi geweest; het dwong ons echt om (letterlijk en figuurlijk!) meer naar binnen gekeerd te leven. Het was een indrukwekkende boetetijd. Maar nu het Pasen is, is de Veertigdagentijd afgelopen! We mogen weer snoepen, het Alleluia klinkt weer… Maar deze moeilijke situatie gaat gewoon door zoals de vorige week. Dat is flauw.

Maar wacht eens even! Die reactie lijkt wel erg veel op de zo natuurlijke reactie van de leerlingen, toen ze eenmaal begrepen hadden dat Jezus was verrezen: Heer, zal dan nu alles veranderen? Zal dan nu het moment komen dat U de Romeinen zult wegjagen en voor eeuwig hier Uw Koninkrijk zal bouwen? Maar dat deed Hij dus niet. Verandert er dan helemaal niets met Pasen? Nou, ja én nee. Er verandert niets aan de buitenkant, de moeilijkheden blijven in de wereld, het virus is niet in één keer van de aardbodem weggevaagd en ook oorlogen, natuurrampen etc. zullen ons blijven vergezellen. Ook de apostelen stond trouwens geen pijnloze toekomst te wachten; op één na zijn ze allemaal de marteldood gestorven.

Toch is er wel degelijk iets, en ik zou zeggen: iets belangrijkers, wat verandert. Laten we eerst naar Jezus kijken: Hij was niet hetzelfde voor en na Zijn lijden. Vóór Zijn verrijzenis leefde Hij in een “gewoon” menselijk lichaam: Hij at, dronk, sliep… Na Zijn verrijzenis spreken we van een verheerlijkt lichaam, waarmee Hij slechts af en toe verscheen. Hij leerde de leerlingen om Hem niet in den lijve, maar “in geest en waarheid” te aanbidden. En dat is iets waar wij in deze tijd ook in het bijzonder op gewezen worden. Nu we in het lichamelijke wat beperkt zijn, kunnen we ons extra goed richten op het geestelijke.

Door het Doopsel zijn wij verenigd met het lijden en sterven, maar ook met de verrijzenis van Onze Heer. Dat lijden, sterven en verrijzen beleven wij niet één keer, maar telkens opnieuw: elke keer als we in zonde vallen, moeten we daar in zekere zin uit “herrijzen”. Pasen is daar een heel bijzonder moment voor: op het moment dat de Kerk over de hele wereld het Verlossingsmysterie viert, worden we daar op een bijzondere manier in meegenomen. Samen met Hem beleven we Zijn kruisdood op een intieme manier op Goede Vrijdag, waken we met Zijn eenzame moeder op Stille Zaterdag en… Verrijzen met Hem op Paaszondag! Ook al zien we er aan de buitenkant niet anders uit, van binnen is alles anders. Nu kunnen we er weer met hernieuwde kracht tegenaan. Dit keer zal ik wel geduldig zijn! Dit keer zal ik mijn eigen mening niet doordrammen! Etc.

En lukt dat dan niet altijd… Dan is er nog niets getreurd, want God weet hoe zwak we zijn. Daarom is de week na Pasen al Barmhartigheidszondag: na één week in dit nieuwe leven hebben we alweer bekering nodig! Maar als alwetende Vader kijkt God vast tevreden neer op al onze goede bedoelingen en pogingen.

Ik wens u een heel gezegend Paasoctaaf!

Zuster Laetitia Dei

Noveengebed
om bescherming tegen het coronavirus

O goede Moeder, Onze Lieve Vrouw ter Nood,
Wij geloven in uw zorg, in uw medeleven
en uw voorspraak bij Jezus uw Zoon.
Daarom komen wij vol vertrouwen tot u
en wij vragen door U aan de Heer:

Bevrijd ons land van de Corona-epidemie,
genees en sterk de zieken en zegen hen die zorg voor hen dragen.
Geef wijsheid aan onze bestuurders en geef dat wij spoedig
weer kunnen samenkomen om ons geloof te vieren.

Bevrijd ons van onrust en angst, verlicht ons in pijn en verdriet.
Geef ons hoop waar wij het niet meer zien zitten,
geef ons kracht als wij er niet tegenop kunnen,
geef ons licht waar het donker is.

Maria, bescherm ons en onze dierbaren,
geef ons overgave aan de wil van de Vader
en leid ons veilig naar Jezus, uw Zoon.
Amen

Delen

Zuster Maria Laetitia Dei is lid van de Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará.

Nieuwste overwegingen