Ons dagelijkse Pasen

Ons dagelijkse Pasen
in

Naarmate de Vastentijd vordert, komen we steeds dichterbij die drie dagen die voor de Kerk (en dus voor ons allemaal) de bron en het hoogtepunt zijn van het hele jaar, en die met een mooi woord Paastriduüm worden genoemd. Het Paastriduüm bevat het hele mysterie van het lijden, het sterven en de verrijzenis van Jezus Christus onze Heer. Degenen die bekend zijn met de liturgie van het Paastriduüm weten het al goed: het Paastriduüm, vanaf Witte Donderdag tot en met de Paaswake, is eigenlijk één grote Heilige Mis. Deze begint met het kruisteken op Witte Donderdag en wordt afgesloten met de zegen aan het einde van de Paaswake.

Maar dat betekent ook dat elke Heilige Mis een geconcentreerd Paastriduüm is. Eén van de meest vruchtbare manieren om aan de Heilige Mis deel te nemen is precies door het herleven van het Paastriduüm. Laten we een paar elementen hiervan uitlichten om ons te helpen in de voorbereiding op het jaarlijkse grote Paastriduüm, door dit in het klein al in elke Heilige Mis te beleven.

De Heilige Mis begint met een intredeprocessie. Dit staat symbool voor de komst van Jezus, het Mensgeworden Woord, in de wereld, zoals Psalm 40 voorspelde: “Slachtoffers en gaven hebt gij niet gewild, maar Gij hebt voor mij een lichaam bereid”. In dat lichaam zal Jezus zich voor ons slachtofferen, het enige Offer wat voldeed om onze zondeschuld te betalen. Tegelijkertijd symboliseert de intrede ook de opgang van Jezus naar Jeruzalem, waar Hij gekruisigd zal worden. Niet voor niets is het priesterkoor altijd iets hoger gelegen dan de rest van de kerk, zoals de stad Jeruzalem en ook de Calvarieberg.

Wegens ruimtegebrek slaan we veel belangrijke dingen over en gaan meteen door naar het centrale punt van de Heilige Mis: de Consecratie. Brood en wijn worden afzonderlijk geconsacreerd. Het Lichaam en het Bloed is dus van elkaar gescheiden, wat gebeurt bij het slachten van het offerdier. De Consecratie vindt plaats middenin het Eucharistisch Gebed. Let maar eens goed op de tekst van dit gebed: er wordt duidelijk gesproken over een Offer wat we opdragen voor alle noden van de Kerk, van onszelf en van de wereld. Dit Offer is niets anders dan het kruisoffer van Jezus zelf, waar wij op dat moment op een mysterieuze manier aanwezig zijn. Maar het echte hoogtepunt komt pas aan het einde van het Eucharistisch gebed. Met de woorden “Door Hem en met Hem en in Hem…” draagt de priester dat Kruisoffer, wat 2000 jaar geleden plaatsvond en tegelijkertijd hier voor ons aanwezig is op het altaar, opnieuw op aan de Vader. Wij antwoorden samen met een plechtig “Amen!”

Daarna gebeurt er nog iets moois. Tijdens het Lam Gods breekt de priester een stukje van het Lichaam van Christus en laat dat vallen in de kelk. Lichaam en Bloed worden weer verenigd, symbool voor de Verrijzenis.

Even later mogen wij Hem allemaal ontvangen in de Communie. Maar dan is het nog niet afgelopen. Net als de discipelen na de Verrijzenis worden ook wij erop uit gezonden om Hem uit te dragen in de wereld. Dat gebeurt bij de zegen.

De Heilige Mis is een onuitputtelijke bron van genade, precies zoals het Kruisoffer van Jezus wat nu op elk altaar “op onbloedige wijze” plaatsvindt. In de komende weekbrieven zullen we er af en toe op terugkomen. Laten we nu putten uit deze bron van genade ter voorbereiding op het naderende Paasfeest, hoogtepunt van het jaar.

M. Maria Laetitia Dei

Delen

Zuster Maria Laetitia Dei is lid van de Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará.

Nieuwste overwegingen