‘Ja, hier ben ik’

Als u goed naar de lezingen van zondag luistert dan hoort u direct dat we op het einde van het kerkelijk jaar zitten. De toon van de lezingen is er één van waarschuwingen en angstwekkende beelden. Eigenlijk wordt ons heel duidelijk gemaakt dat de wereld eindig is, maar niet alleen dat, ook ons eigen bestaan is eindig. We kennen dag noch uur, en juist hierin zit voor ons een uitdaging.
De uitdaging voor ons is dat we steeds de juiste keuzes moeten maken. In heel ons doen en laten kiezen voor God, en ervoor gaan bij wat Hij van ons verlangt.
Enkele weken geleden was het roepingenweek. In veel landen, zo ook in Nederland, bidden we om roepingen om mensen die zich geheel en al durven toe te wijden aan God en zijn kerk.
Nu komt de tijd dat we gaan bidden dat mensen die geroepen worden door God de roepende stem van de Heer ook zullen verstaan. Velen kijken met verbazing als zij hun roeping ervaren en denken dan dat Hij zich vast vergist heeft en een ander vast veel beter in staat is om de Heer te volgen. Vervolgens gaan zij een andere weg, net als de man die bij Jezus kwam en vroeg wat hij moest doen om het eeuwig leven te verkrijgen. Keurig leeft hij volgens de geboden, maar als hij dan hoort ‘verkoop alles wat je bezit en verdeel het onder de armen,’ verdwijnt hij. Hij kan zich niet overgeven aan de roepende stem van de Heer. Het Woord van de Heer ontstelde hem en ontdaan ging hij heen. Daarom moeten we niet alleen bidden dat de Heer mensen roept. Ik ben er van overtuigd dat de Heer roept. Laten we vooral bidden dat de geroepenen zeggen; “U heeft mij geroepen Heer, hier ben ik, zend mij”. Maar dit vraagt om overgave.
De mensheid probeert alles vast te houden en naar believen naar de eigen hand te zetten. Ondanks alle “vooruitgang” staat de mens machteloos bij veel wat er gebeurt in de wereld aan natuurgeweld en rampen: bosbranden, overstromingen, vulkaan uitbarstingen, ziektes en catastrofes. Zijn we uiteindelijk niet gewoon zwak? Menselijk zwak! Dit toegeven en erkennen betekent ook dat je als mens zal moeten erkennen dat God bestaat, die uiteindelijk het vaste punt in en van ons bestaan is. Jezus zegt ons dat wij niet weten wanneer dat uur komt dat hemel en aarde voorbijgaan, we weten alleen dat het komt. Hierop moeten wij voorbereidt zijn.
Soms zien we tekenen die ons een boodschap doen verstaan. Zien we een regenboog dan weten we dat het regent en dat de zon schijnt. Een regenboog raakt mensen ook al is het in zekere zin een luchtspiegeling en is de boog zelf niet iets concreets. Hemel en aarde zullen voorbijgaan zegt Jezus, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan. Opdat de woorden van Jezus niet voorbijgaan maar steeds weer klinken hebben we mensen nodig die die woorden verklanken. Laten we daarom bidden om mensen die durven zeggen:
Ja, hier ben ik, God zend mij.
Onze Lieve Vrouw ter Nood, blijf voor ons bidden
Anton Overmars pr.
Note: door een misverstand is de weekbrief van deze week niet op tijd opgemaakt en hebben wij er voor gekozen om de weekbrief van vorig jaar van pr. Anton Overmars te plaatsen.
Nieuwste overwegingen

Loslaten
februari 08, 2025

Maria Lichtmis: Opdracht van de Heer in de tempel
januari 31, 2025

Pelgrims van hoop
januari 25, 2025