Hoop

Hoop
in

Het was elf uur rijden over bergen en door dalen om in Altöting te komen waar ik was uitgenodigd om een forum bij te wonen (groot congres van meerdere landen) van de gemeenschap Emmanuel. Het thema van het congres was: ‘de Hoop’.
Wat is hoop in onze verwarde wereld vroegen wij ons af? Daarover nadenkend kwam er uit dat hoop voor de mensen in onze wereld, een potentieel is wat nog ontwikkeld moet worden of nog moet komen. Het ligt altijd in de toekomst. Sprekend voor onze maatschappij is dat als je jezelf en ook de maatschapij niet ontwikkeld volgens onze economische en sociale wetten we ons in een crisis bevinden. Iets dat zich niet ontwkkelt sterft op den duur af en gaat tenslotte dood leert ons de moderne mens. Hoe zit dat dan met God? Zegt de bijbel ons niet dat God onveranderlijk is? Is Hij niet de geheel andere. Het is misschien wel daarom dat we volgens het Oude Testament geen beelden van God mochten maken. Onze kennis van God is nooit af, altijd is er wel een nieuwe dimensie, een nieuwe diepte van God te ontdekken. Denk aan het beeld van de heilige Augustinus met het kind dat water naar de zee draagt. Ook een beeld van een mens maken is in dit perspectief dan bedenkelijk omdat een mens tijdens zijn leven en zelfs daarna niet helemaal af is. Mischien brengt ons dat wat dichterbij de hoop die wij gelovige mensen delen. Een mens, gezien vanuit Gods perspectief, is een mens die vanuit de basis goed is. God schiep de mens en zag dat het goed was, dat geeft ons hoop. (Gen., 1 31) Maar ook dat diezelfde God voor ons wil zorgen. De psalmist zegt “De Heer is mijn licht en mijn redding, wie zou ik vrezen? De Heer is de beschermer van mijn leven.”

Wij zijn goed zoals wij zijn met de mogelijkheid te groeien in liefde en geloof om meer gelijkvormig te worden aan Jezus. Dat geeft echte hoop, omdat God kijkt naar de mens zoals hij of zij in zijn wezen is, niet direct zoals hij handelt of waar hij of zij staat, daar is vaak nog veel op aan op te merken en te verbeteren. God ziet het in een groter perspectief.  Zie het als een moeder die naar haar kind kijkt dat leert lopen. Het kind valt regelmatig en als het eindelijk loopt is het heel vaak instabiel. De moeder houdt van het kind omdat het haar kind is, niet omdat het al een beetje kan lopen. Daar zit een basisliefde achter die het moment overstijgt. Onze wereld van gevoel en emoties is vaak als een ruige zee waarop de mens als een schip op en neer wordt geslingerd. God daarentegen is onveranderlijk en God is liefde die onze werkelijkheid overstijgt. Toch is gevoel voor ons mensen belangrijk, zeker de hoop. Zonder hoop kunnen wij niet leven. Als we niet een klein licht aan de horizon zien kunnen we niet verder. Dat licht is Jezus. Hij laat ons de weg naar God zien en meer, Hij laat ons God zien. Dat is ons licht aan de horizon. Onze hoop bestaat er in dat Hij ons veilig tuis zal brengen, al is ons geloof daarin vaak zo klein. Maar een kleine aanraking van Jezus zal ons voldoende kracht geven, wij hoeven er alleen maar om te vragen. Dat kleine moment van het aanraken van zijn gewaad doet ons genezen. Dan zegt Hij “je geloof heeft je genezen”. Marcus’ 5,34.

Geduld met andere is liefde.
Geduld met jezelf is hoop.

Geduld met God is geloof.

(Adel Bestavros)

 

 

Pr. Paul Bindels

Delen

Nieuwste overwegingen