Hoogfeest van het Heilig Sacrament

2017.06.18.olv.ter.nood.sermon

Zondag 18 juni 2017

Het (bijna) laatste stukje van hoofdstuk 6 van het Johannes Evangelie wat we vandaag horen (Joh 6,51-58) is ‘akelig’ reëel. Zo reëel dat veel van Zijn leerlingen er om weglopen. “Deze taal stuit hen tegen de borst” (Joh 6,60).

Een aantal jaren geleden was ik met de toenmalige ‘blauwe zusters’ van hier, Moeder Milagro en Zr. Montfort mee op missiereis naar Egypte. Ik toen nog als seminarist. We waren met een hele groep van circa 25 personen. Er was ook een vrouw bij die veel hier op het heiligdom komt. Op een gegeven moment raakten we wat aan de praat en zij vertelde mij dat ze moeite had om te geloven dat het in de H. Eucharistie en de H. Communie werkelijk om het Lichaam en Bloed van Christus gaat. Ik adviseerde haar toen om dit hoofdstuk van Johannes te lezen en dan met name het stukje wat we vandaag horen. Jezus is hier heel concreet en dat geloof je of geloof je niet. “Het brood dat ik zal geven is Mijn vlees ten bate van het leven van de wereld.” “Want Mijn vlees is echt voedsel en Mijn bloed is waarlijk drank.” Jezus is zo reëel dat we er niet om heen kunnen dat Hij hier op Zijn offer op het Kruis duidt en de H. Eucharistie die dit present stelt. In het eerdere stukje in hoofdstuk 6 zou je nog kunnen zeggen: we moeten dit symbolisch zien, ‘Jezus als het brood des levens.’ Maar hier is Hij zo concreet dat je er niet om heen kunt. “Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt blijft in Mij en ik in Hem.”

De tweede lezing van vandaag uit de 1ste brief aan de Korintiërs (1 Kor 10,16-17) bevestigt dit ook. Paulus schrijft hier: “Geeft niet de beker der zegeningen die wij zegenen, gemeenschap met het Bloed van Christus? Geeft niet het brood dat wij breken, gemeenschap met het lichaam van Christus?” En ook de synoptische Evangeliën Mattheus, Marcus en Lucas zijn er heel duidelijk in. Alle drie hebben ze het instellingsverhaal van de Eucharistie waarin Jezus over het brood zegt: “dit is Mijn Lichaam” en over de beker wijn “dit is Mijn Bloed.”
Het is allemaal ‘akelig’ reëel, en dat is de grote genade ervan. Jezus geeft ons in de H. Eucharistie werkelijk zijn Lichaam en Bloed te eten. In de H. Communie hebben wij werkelijk deel aan Zijn leven. Het is niet voor niets dat Jezus zegt: “Als gij het vlees van de Mensenzoon niet eet en Zijn bloed niet drinkt, hebt gij het leven niet in u” (Joh 6, 53). Wat een genade dat we dit mogen geloven en dat we hier werkelijk aan deel mogen hebben.

De jonge vrouw die mee was op de missiereis is dit stukje Evangelie gaan lezen en ze heeft me later wel eens gezegd dat dit haar geholpen heeft om dit werkelijk te gaan geloven. Nu zie ik haar regelmatig op vrijdagmiddag bij de aanbidding van het Allerheiligste in de Genadekapel van 15 – 18 uur. Als je weet dat Jezus werkelijk aanwezig is in de H. Communie, waar wil je dan anders zijn als je weet dat Hij daar wordt uitgesteld? Dank u God.

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen