Het Kruis komt in zicht

Het Kruis komt in zicht

De vijfde week van de veertigdagentijd, de laatste week vóór de Goede Week… Langzaamaan bewegen we ons steeds dichter toe naar dit grote hoogtepunt van het christelijke jaar: het Paastriduüm. En met nadruk zeg ik “Paastriduüm” en niet gewoon “Pasen”, want het gaat niet slechts om de Verrijzenis. Natuurlijk is de Verrijzenis een fantastisch feest, de kers op de taart van onze verlossing. “Als Christus niet was opgestaan, dan is onze prediking zonder inhoud, en zonder inhoud is ook uw geloof.” Het is een hele essentiële kers, je zou kunnen zeggen dat er zonder die kers geen taart zou zijn. Maar zonder taart ook geen kers.

Niet alleen omdat Jezus nou eenmaal eerst moest sterven voordat Hij zou verrijzen (dat zou wel een heel makkelijk inkoppertje zijn), maar omdat het door Zijn dood is dat Hij ons heeft verlost. Dat is het grote feest wat wij vieren: we zijn verlost! De hemel was voor ons gesloten en is door Hem weer geopend, en Hijzelf staat daar klaar om ons naar binnen te roepen.

Hoe zat het ook alweer? God heeft de mensen goed geschapen, geschapen voor het geluk. De mensen hebben dat verpest, niet alleen Adam en Eva, maar ook alle mensen na hen (behalve de Maagd Maria). Het moeilijke zit ‘m erin dat de zonde van de mensen tegen God een oneindige zonde is, omdat God oneindig is.

Om dat aan kinderen uit te leggen, gebruik ik soms het volgende voorbeeld: als Pietje, Jantje nu zomaar een klap zou geven, dat zou best erg zijn. Maar als Pietje nu de Rector een klap geeft? Nou, dan zie je aan hun gezichten dat dat wel een slag erger is. En als Pietje nu de paus of de koning een klap geeft? Verontwaardiging alom. Dat komt dus omdat onze zonde erger wordt naarmate de persoon die we beledigen hoger of belangrijker is. En dan komt de zonde van een mens tegen God, die de oneindige Goedheid zelf is, almachtige Schepper en Koning van het universum… Dat noemen we dus een oneindige zonde.

En de arme mens was niet in staat om die zonde zelf goed te maken, want de mens is niet oneindig. God, van Zijn kant, is barmhartig én rechtvaardig. Dus wat deed Hij? Hij werd mens, om met de oneindigheid van een God, tegelijkertijd als mens de schuld te vereffenen. En omdat Hij een God is van overvloedige liefde, een liefde die de gekste dingen bedenkt om zich te tonen, heeft Hij gekozen voor de dood aan het kruis. Hij had ons op vele manieren kunnen verlossen, maar Hij heeft gekozen voor de dood en de dood aan het kruis. Al zijn liefde zit als het ware geconcentreerd in dat kruis. Vanaf het kruis schreeuwt Hij: IK HOUD VAN JOU!

Wat is daarop jouw antwoord?

M. Laetitia Dei

Delen

Zuster Maria Laetitia Dei is lid van de Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará.

Nieuwste overwegingen