Hardlopen voor Irak: Loop zo dat ge wint!

nun-teken-steun-christenen-in-irak
in ,

Sommigen van u weten het misschien nog, wielrennen ligt mij goed en is een heerlijke manier om te ontspannen en opladen. Maar de afgelopen maanden ben ik voor de afwisseling meer bezig geweest met hardlopen. Oorspronkelijk als sport die ik makkelijker in de winter kan beoefenen, maar er kwam snel een doel bij. Deze zondag (11 maart) ga ik de halve marathon van Den Haag rennen. Niet zomaar, ik doe het als sponsorloop om de Christenen in Irak te steunen die weer naar hun huizen in de Nineveh vlakte terug willen keren, maar van wie vele huizen verwoest zijn. Een halve marathon is nogal een afstand (ook al heb ik het bij schrijven nog niet gelopen): 21,1 kilometer!

En met het rennen heb ik veel tijd gehad om na te denken, maar ook zie ik bij zulke activiteiten altijd verbanden met het geestelijke leven. Eén aspect lijkt zo voor de hand liggend, maar trof me toch: als je geen kracht op je benen zet, dan sta je stil. Het klinkt zo normaal, maar met wielrennen kan je altijd wat doorrollen, iets minder aanzetten en het rolt nog wel even. Met hardlopen is het echt een continue krachtinspanning. En dan zijn er momenten in een training van 15 kilometer dat het wel eens heel verleidelijk is om even niet te blijven afzetten. Maar daar komt het juist aan op het karakter, op het doorzettingsvermogen. En als ik op de goede manier blijf doorgaan, dan groei ik ook. Binnen vier maanden heb ik geleerd waartoe mijn lichaam in staat is als het over hardlopen gaat en heb ik mezelf ook wel verbaasd.

Maar denkt u zich eens in wat er geestelijk dan wel mogelijk moet zijn?!

Sint Paulus zegt: Gij weet het: de hardlopers in het stadion lopen allen, maar slechts een wint de race. Loop zo dat ge wint! En de atleten ontzeggen zich bij de training allerlei dingen. Zij doen dat om een vergankelijke krans, wij om een onvergankelijke. (1 Korintiërs 9, 24-25).

Het geestelijke leven, de Veertigdagentijd in het bijzonder, is de training die we geestelijk nodig hebben om te kunnen lopen. Bij de training ontzeggen de atleten zich allerlei dingen, dat moet ons in deze periode bekend in de oren klinken. Waarom ontzeggen de atleten zich dingen? Omdat sommigen soorten voedsel of activiteiten niet bevorderlijk zijn voor de conditie, het uithoudingsvermogen, de kracht, de scherpte, enz. Waarom ontzeggen wij ons in het geestelijke leven dan dingen? Juist, omdat niet alles bevorderlijk is voor de groei, kracht en scherpte van ons geestelijke leven. En ook bij het geestelijke leven is het een wet van de logica: als we er geen kracht achter zetten, dan staan we snel stil.

Maar waar doen we het voor? Inderdaad, voor een onvergankelijke krans, voor het eeuwige leven!

Dus snel naar de geestelijke diëtist, sportschool, arts en opleiding. Laten we werk maken van ons geestelijk leven. Laat u met God verenigen in het Sacrament van de Biecht (genezing van blessures), ontvang vaak de Heilige Communie, absolute Bron van Goddelijk leven (atleten-supervoedsel), lees Gods Woord in de Bijbel, aandachtig en met vaste regelmaat (training), geef nieuwe aandacht aan uw gebed, bijvoorbeeld aan de Rozenkrans, Kruisweg, stil gebed (krachttraining) en verwacht van God alles dat u nodig hebt om de wedstrijd te lopen voor die onvergankelijke krans.

Nu is er die gunstige tijd, vandaag is het de dag van het heil. (2 Korintiërs 6, 2).

Kapelaan Johannes van Voorst

P.S. Wilt u mij sponsoren voor die halve marathon? Kijk op olvternood.nl/sponsorloop

Afbeelding: het is een n-teken, de 1e letter van het woord “Nasara”, wat Christen betekent. Lees hier meer over.

Delen

Priester gewijd in 2014 is kapelaan van Voorst voornamelijk werkzaam in de parochies van de Zaanstreek en voor een klein deel ook op het heiligdom. Speerpunten zijn jeugdwerk en catechese.

Nieuwste overwegingen