God laat Zich zoeken

Als ik deze weekbrief schrijf, hebben we het evangelie van de dag gelezen, waarin Jezus vraagt; “wie zeggen de mensen dat Ik ben?” (Marcus 8) Deze vraag houdt mij al mijn hele leven bezig. Wie bent U nu werkelijk Jezus? Hieraan verbonden de vraag: wie bent U God, Vader?
Een oud Chinees filosoof zei eens; “De naam die genoemd kan worden, is niet de eeuwige Naam. Het naamloze is de oorsprong van hemel en aarde en alles wat benoemd kan worden, daar is hij geen deel van, maar wel de oorsprong.” Is dat alles wat wij van God kunnen zeggen? Ik geloof zeker dat God in alles aanwezig is, maar dat dàt God zelf niet is. Voor de mensen uit het Oude Testament was dat moeilijk te begrijpen. Zij vielen in hun aanbidding daarom snel terug op zelfgemaakte beelden. Het gouden kalf in de woestijn is daar een voorbeeld van. Als we de moderne mens vragen: “wie denkt u dat God werkelijk is?” zullen we hele andere antwoorden krijgen. Mensen hebben nu een heel ander wereldbeeld dan vroeger maar vinden daar God ook vaak helemaal niet meer in. Het is alsof ze de intuïtie missen om God nog te kunnen ervaren of zien in hun wereld. Zo is dat eigenlijk met veel dingen. Het vraagt om een bepaald gevoel, een soort antenne om dingen te kunnen ontvangen en te kunnen waarnemen.
Ik luisterde naar een podcast over kwantumfysica waarin professor Beenakker vertelde over de wondere wereld van de kwantumfysica met haar eigen wonderlijke verschijnselen die zo anders is dan alles wat wij gewend zijn. Daarin zei hij, dat je om in die wereld te kunnen denken ook intuïtie moet opbouwen, omdat het een wereld is met zijn eigen wetten en fenomenen. Hij zei dat je die intuïtie nodig hebt, maar dat je het daarmee nog niet helemaal kunt doorgronden. Het voelt met kennis dan niet meer zo spookachtig aan, zoals Einstein het noemde. Zo is het ook met ons geloof denk ik. Wij kunnen God niet doorgronden, wel kunnen we er intuïtie voor vormen. Waardoor we Hem herkennen in de schepping en kunnen ervaren als Vader, zoals Christus ons leert. De vraag is, hoe dan? Ik denk dat we God kunnen ervaren in de natuur, de kracht achter de tienduizend dingen de we zien. Ook geloof ik dat Jezus ons God laat zien, niet in zijn totale wezen, maar in een voor ons begrijpelijke vorm. Als een Vader die om ons geeft. Sommige mensen kunnen in mystieke ervaringen ook iets van God ervaren, waardoor ze meer van Jezus woorden begrijpen. St. Theresia’s boek over de innerlijke burcht vertelt zelfs over eenwording in gebed. Dat moet een geweldige ervaring zijn, die niet iedereen is gegeven.
Het is voor mensen wel makkelijker als ze van kinds af aan intuïtie hebben kunnen vormen voor het Goddelijke. Ik zeg hierover vaak tegen mensen als we over geestelijke vorming praten; “een kind leert bidden als de vader en de moeder bij de wieg voor het kind bidden.”
Als mensen geen intuïtie, geen gevoel, in hun opvoeding hebben meegekregen is het moeilijker om tot God te komen. Gelukkig is voor God niets onmogelijk… Dat zien we dagelijks in Zijn schepping en komen er steeds weer mensen naar de kerk omdat ze zich persoonlijk door Hem geroepen weten. Ik bid…:
“God, de wereld die U geschapen hebt is zo vol geheimen en in onze ogen vol wonderen. Dank U voor de tijd waarin ik leven mag om zo veel van Uw schepping te genieten. Geef mij het inzicht en de intuïtie dat altijd op waarde te schatten. Zodat ik vanuit mijn hart kan zeggen, U bent de Christus de Zoon van de levende God. Amen.”
Pr. Paul Bindels
Nieuwste overwegingen

“Heb Mij lief, zoals Ik u heb liefgehad”
maart 15, 2025

Veertigdagentijd: Onze weg naar Pasen
maart 01, 2025

Wees barmhartig
februari 22, 2025