Een nieuwe vriend

Een nieuwe vriend
in

Zoals elk jaar hebben wij ook deze zomer weer de kans gehad een kleine twee weken samen te komen met de andere zusters van onze religieuze provincie. Dat betekende dit jaar: 41 zusters uit 13 verschillende landen, werkzaam in Nederland, Duitsland, Luxemburg, Polen, Litouwen, Schotland, Ierland en IJsland. Dit jaar hebben we samen Slowakije leren kennen. We hebben er genoten van prachtige bergen, mooie meren en natuurlijk de gebruikelijke gezelligheid van zusters onder elkaar. Maar we hebben ook een nieuwe vriend leren kennen, die zalig is verklaard op de laatste dag van ons verblijf. Graag deel ik het verhaal van onze nieuwe vriend met u!

 Ján (Johannes) Havlík werd geboren op 12 februari 1928 in het dorpje Dubovce, in het westen van Slowakije. Na zijn roeping te hebben ontdekt voor de Congregatie der Missie, gesticht door de H. Vincentius de Paul, trad hij in 1943 toe tot de Vincentiaanse Apostolische School in Banská Bystrica. Door politieke veranderingen kon hij pas in mei 1949 afstuderen en begon hij eind augustus aan het noviciaat.

In 1950 sloot de communistische regering alle religieuze instellingen. Ján en zijn medebroeders werden naar de bouwplaats van een dam bij Púchov gedeporteerd, maar na drie maanden vrijgelaten. Omdat de Theologische Faculteit in Bratislava onder communistische controle stond, studeerde hij in het geheim theologie en vervolgde hij zijn seminarie-vorming bij de Vincentianen terwijl hij in Nitra werkte. Op 29 oktober 1951 werd Ján Havlík opgepakt door de ŠtB (Staatsveiligheidsdienst) en na 15 maanden verhoren en martelingen in februari 1953 veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf voor verraad. Hij onderging zware fysieke en psychologische martelingen in de uraniummijnen van Jáchymov en later in Ruzyne.

Jáns gezondheid ging door de martelingen en ontberingen hard achteruit. De communisten in Slowakije probeerden te vermijden dat hun gevangen priesters en religieuzen in de gevangenis zouden sterven, wetende dat ze dan als helden en martelaren vereerd zouden worden. Daarom werd hij in 1960 naar een gevangenisziekenhuis in Ilava overgebracht en uiteindelijk op 29 oktober 1962 halfdood vrijgelaten. In de laatste drie jaren van zijn leven leed hij veel aan de gevolgen van zijn gevangenistijd. Op 27 december (feestdag van de heilige apostel Johannes, zijn naamgenoot) in 1965 viel hij tijdens een wandeling om en overleed ter plekke. Hij stierf in eenzaamheid, met God als enige getuige. Omdat zijn dood een duidelijk gevolg is van de ondergane martelingen, wordt hij alsnog als martelaar vereerd en is om deze reden op 31 augustus 2024 zalig verklaard. De dappere zusters die om 4:30 wilden opstaan, zijn erbij aanwezig geweest.

Onze medewerker Wouter de Brie heeft mooie gebedsprentjes van de zalige Ján Havlík, die hij graag uitdeelt. Schrijft u daarvoor een mailtje naar nieuwe_zaligen_heiligen@hotmail.com. Ik raad u wel aan een vergrootglas te kopen, want zijn prentjes zijn berucht om het gebruik van lettertype 5.

Als u dit kunt lezen, heeft u geen vergrootglas nodig 😊

Laten we deze dappere seminarist aannemen als patroon voor onze seminaristen en op zijn voorspraak voor hen bidden!

M. Laetitia Dei

Delen

Zuster Maria Laetitia Dei is lid van de Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matará.

Nieuwste overwegingen