De Zaligspreking, het geluk loert om de hoek
Wat hebben wij toch een vreemd geloof. “Zalig de armen van geest”, “Zalig de treurenden”, “Zalig die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid.” Dat klinkt toch allemaal niet zo zalig wat hier gezegd wordt. “Zalig die vervolgd worden om de gerechtigheid”, “Zalig zijt gij wanneer men u beschimpt, vervolgt en lasterlijk van allerlei kwaad beticht om Mijnentwil. Verheugt u en juicht, want groot is uw loon in de hemel.”
Ah, hier komt de aap uit de mouw. Nu snap ik waarom we het niet snappen. We zijn misschien op het verkeerde gericht.
Ik kijk niet veel TV, maar als ik dan een keer kijk pak je al snel ook wat reclames mee. En welke boodschap proberen ze ons dan mee te geven? Dat geluk om de hoek loert; voor het grijpen ligt. We hoeven maar dit of dat product te kopen en we zullen gelukkig zijn, althans zo proberen ze ons wijs te maken. Hebben we pukkels of rimpels op ons gezicht, neem deze of deze crème en het zal totaal opgelost zijn. Zijn we het slechte weer zat? Ga lekker ‘goedkoop’ op vakantie naar dit of dat land en u zal zich als een koning(in) op aarde voelen. Noemt u maar op. Voor elk probleem is een oplossing en u zult gelijk (weer) gelukkig zijn.
Zit het leven zo in elkaar? Ik weet het niet. Mochten we al het geld hebben om deze producten te kunnen kopen, dan vraag ik me nog af of ze ons echt gelukkig zullen maken. Ik weet niet hoe uw ervaring is, maar als je denkt alle problemen opgelost te hebben duikt er meestal wel weer een nieuwe op. Of de oude in een nieuwe vorm. Wat niet wil zeggen dat we problemen niet aan moeten pakken natuurlijk, maar toch. Of het ons uiteindelijk echt gelukkig maakt?
Jezus schetst ons in het Evangelie van de Zaligsprekingen (Mt. 5) een heel ander beeld. We hoeven niet alles persé direct aan te pakken. Soms zullen we bepaalde situaties moeten accepteren, ook omdàt ze niet te veranderen zijn, althans door ons. Maar ook, omdat in deze acceptatie uiteindelijk ons geluk kan schuilen.
Als wij ophouden te streven naar iets wat niet te bereiken is; als wij ophouden om ons heen te kijken naar situaties die zogezegd beter zijn; als wij ons berusten in hoe een situatie is, dan kan op dat moment soms het geluk door gaan schijnen. We berusten ons in het moment, en dit moment opent de deur naar de Eeuwigheid, naar God.
Ik kan het niet nalaten een klein stukje te citeren van het gedicht wat de Zalige Titus Brandsma geschreven heeft in zijn cel in Scheveningen:
Ik ben gelukkig in mijn leed
Omdat ik het geen leed meer weet,
Maar ’t alleruitverkorenst lot
Dat mij vereent met U, o God.
0 laat mij hier maar stil alleen
Het kil en koud zijn om mij heen
En laat geen menschen bij mij toe
’t Alleen zijn word ik hier niet moe.
Want Gij. O Jezus, zijt bij mij
Ik was U nimmer zoo nabij.
Blijf bij mij, bij mij, Jezus zoet,
Uw bijzijn maakt mij alles goed.
(12 februari 1942)
Onze lieve Vrouw ter Nood; bidt voor ons!
Nieuwste overwegingen
Hij komt!
november 30, 2024
Christus Koning
november 25, 2024
Een keten van gebed
november 15, 2024