De monstrans van Arfe

De monstrans van Arfe
in

In de schatkamer van de kathedraal van de Spaanse stad Toledo wordt een zeer bijzonder object bewaard: een monstrans van 3 meter hoog (!); de grootste monstrans ter wereld, en ook zeker de duurste lijkt mij. Voor de vervaardiging van deze monstrans, deze houder van het Allerheiligst Sacrament, is 18 kilo 18 karaats goud gebruikt en 183 kilo puur zilver. Er is 7 jaar aan gewerkt door Enrique de Arfe van 1517 – 1524. Het heeft de vorm van een gotische tempel met allerlei details die het leven van onze Heiland weergeven. Het bevat 260 beeldjes in allerlei afmetingen. Sinds 1595 is het gebruikelijk om de monstrans te “dragen” in de processie van Corpus Christi, het Feest wat we vandaag vieren. Hiervoor is dan wel een speciale drijver gemaakt met een verstelbare nivellering om de monstrans recht te houden tijdens de processie. Bij de wereldjongerendagen van 2011 in Madrid is de enorme monstrans gebruikt bij de avondwake op het veld met enkele miljoenen jongeren en met paus Benedictus XVI.

U zult misschien zeggen: zulke dingen maken ze tegenwoordig niet meer, dat was meer iets van de middeleeuwen. Nou, dat is niet helemaal waar. In 2018 ben ik in Hanceville, Alabama (VS), geweest. Daar is het Heiligdom van het Allerheiligst Sacrament van Moeder Angelica, een franciscanes die de wereldwijde katholieke tv en radiozender EWTN heeft opgericht. In de kerk op dit heiligdom staat ook een monstrans van enorme afmetingen: 7,5 voet, oftewel 2 meter 30 hoog. Het heiligdom zelf is 400 acres (ca. 150 ha.) groot en de kerk is gebouwd naar de basiliek van de H. Franciscus in Assisi.
Moeder Angelica werd geïnspireerd om dit te bouwen toen ze in 1995 op bedevaart was in Colombia. Ze bezocht daar een heiligdom gewijd aan het Kindje Jezus, en het Kindje zei tot haar: “Bouw mij een tempel, ik zal degenen helpen die jou helpen.” Toen ze terug was in de VS en dit met haar gemeenschap deelde, bracht de Goddelijke voorzienigheid vijf families op haar pad die totaal borg stonden voor dit project. Nu ligt er een prachtig sereen heiligdom met 24 uur/ 7 dagen in de week aanbidding van het Allerheiligst Sacrament (www.olamshrine.com).
Waarom vertel ik u dit allemaal? Misschien dat de enorme inspanningen waarmee anderen eer brengen aan God, aan Jezus, in het Allerheiligst Sacrament, de Eucharistie, ook ons mogen inspireren om hier meer tijd en zorg (en geld) aan te besteden. Sinds het begin van de coronaperiode hebben we dagelijks aanbidding in de Bedevaartkapel, van 15 – 16 uur (vrijdag 15 – 18 uur). Toch komen hier niet heel veel mensen. Wij zouden dit graag willen laten groeien qua aantal mensen en uren van aanbidding. Jezus Christus is namelijk ons voedsel, op een bijzondere wijze in het Allerheiligst Sacrament. Wanneer wij Hem ontvangen in de H. Mis en Hem aanbidden in het Sacrament verandert Hij ons leven, waardoor wij ook voedsel kunnen zijn voor andere mensen.
Probeer tijd te maken om Hem te aanbidden. Dit is de “best bestede tijd op aarde” heeft de H. Moeder Teresa van Calcutta gezegd. Om de mogelijkheden voor Aanbidding van Jezus in het Heilig Sacrament uit te breiden, hebben we uw hulp nodig! Mogen we u benaderen als er extra Aanbidding plaatsvindt? Zo ja, mail dan graag uw naam naar Carolijnvvtv@gmail.com. Carolijn van Voorst tot Voorst zal dan contact met u opnemen.

Onze Lieve Vrouw ter Nood, bid voor ons.
Rector Jeroen de Wit

Deel

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen