De Genade van God

De Genade van God
in

Afgelopen zondag hoorden wij in alle drie de Schriftlezingen over mensen die gezonden worden om de Blijde Boodschap te verkondigen. Alle drie weten zij zich daarvoor onwaardig: de profeet Jesaja roept uit: “Wee mij, ik ben verloren!” De apostel Paulus herinnert zich zijn verleden als kerkvervolger en Petrus roept uit: “Heer ga weg van mij want ik ben een zondig mens”. Alle drie weten zij hun zonden vergeven en  alle drie weten zij dat hun zending niet hun eigen werk is, maar een werk van de genade van God, die in hen openbaar wordt.
Zoals het was met Jesaja, Paulus en Petrus, zo is het met de Kerk tot op de dag van vandaag. Niemand is in staat op eigen kracht invulling te geven aan zijn zending als gedoopte christen en/of als gewijde ambtsdrager. Maar nederige erkenning van de eigen zwakheden en zonden maakt ruimte voor de genade van God, voor Wie niets onmogelijk is. Voor ons komt het aan op meewerken met die genade, om daarna, samen met de apostel Paulus te kunnen constateren dat die niet vergeefs is geweest.

De laatste jaren komen veelvuldig berichten over seksueel misbruik en seksueel grensoverschrijdend gedrag in het nieuws, in alle sectoren van de samenleving, ook binnen kerkelijke kringen. Het is goed deze bittere realiteit eerlijk onder ogen te zien, maar dat is niet voldoende. Wij zijn als mensen namelijk niet in staat om hieraan een halt toe te roepen, hoe wenselijk en nodig dat ook is. De liturgie van vandaag nodigt ons uit om ons te wenden tot de genade van God die ons laat zijn wie wij werkelijk zijn, zoals de apostel Paulus constateert.
Meewerken met de genade van God betekent de eigen menselijke zondigheid erkennen, vergeving krijgen en geloven in het Woord van God dat in Christus mens is geworden. Wat betreft huwelijk en seksualiteit staan de bedoelingen van de Schepper, die wij van nature kennen, duidelijk verwoord in Mt. 19, 1-12: Wanneer man en vrouw één vlees zijn geworden (gemeenschap hebben met elkaar) zijn zij door God met elkaar verbonden en mogen wij mensen die verbinding niet meer scheiden. Deze verbinding tussen man en vrouw staat namelijk open voor nieuw menselijk leven, dat God zal schenken.
Dit fundamenteel scheppingsgegeven voor elke menselijke samenleving is in onze tijd soms ver te zoeken met alle gevolgen van dien, zoals hierboven geschetst. Op de eerste plaats is er het massaal gebruik van kunstmatige voorbehoedmiddelen, waardoor de door God geschapen mens, man en vrouw, eigenmachtig zijn identiteit verandert en niet meer weet wie hij of zij is. De heilige paus Paulus VI waarschuwde reeds in zijn encycliek Humanae Vitae (1968) in no. 17 ervoor dat door het gebruik van kunstmatige voorbehoedmiddelen een brede en gemakkelijke weg zou komen open te liggen voor de huwelijksontrouw en voor een algemeen zedenverval. Bovendien constateert hij in hetzelfde no. 17 dat het ten slotte zover zou kunnen komen dat men de burgerlijke overheid zich naar willekeur laat bemoeien met de persoonlijkste en intiemste sfeer van het huwelijksleven. Profetische woorden! Verder kennen wij een stortvloed aan pornografie die via internet en tv altijd en overal toegankelijk is voor iedereen, meerderjarig en minderjarig. Dit ondanks de bepaling in ons Wetboek van Strafrecht die het openlijk tentoonstellen of aan minderjarigen aanbieden van afbeeldingen of voorwerpen die aanstotelijk zijn voor de eerbaarheid als een misdrijf tegen de zeden bestempelt (art. 239 – 240). Over dit alles horen wij niets in het nieuws!

Bekering, vergeving en geloof zijn dus van levensbelang om het Kwaad uit onze samenleving te verdrijven. Moge de komende Veertigdagentijd, die op Aswoensdag 2 maart begint, ons daarbij helpen.

Pater Gerard Wijers s.s.s., Amsterdam

Delen

Lid van de congregatie van Sacramentijnen is pater Wijers woonachtig in de in Amsterdam bij de Begijnhof en assisteert heel regelmatig op het heiligdom.

Nieuwste overwegingen