BEKEREN EN GELOVEN

bekering-van-paulus-olvternood
in

Deze zondag, de derde zondag door het jaar, is door paus Franciscus in 2019 ingesteld als de Zondag van het Woord van God. Wij horen Jezus zeggen: “De tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij; bekeert u en gelooft in de Blijde Boodschap.” (Mc. 1,15) In het evangelie volgens Mattheüs horen we Johannes de Doper zeggen: “Bekeert u, want het Rijk der hemelen is nabij.” (Mt. 3,2) Bekeren en geloven zijn blijkbaar twee belangrijke sleutels om toegang te krijgen tot God en zijn Rijk. God laat zich op velerlei wijzen aan ons mensen kennen. Op de eerste plaats laat God zich kennen in heel zijn wonderlijke schepping. Verder heeft God zich laten kennen in de geschiedenis van het Joodse volk, in de Heilige Schrift, in de Tien Geboden, in de geschiedenis van de Kerk met haar Leergezag, haar structuur en haar sacramenten en, niet te vergeten, in alle mensen van goede wil, in wie Hij welbehagen heeft. (Lc. 2,14)

God kennen is dus op de eerste plaats een kwestie van geloof, dat zich concreet uit in het onderhouden van Gods Woord. De apostel Johannes is hier in zijn eerste brief heel duidelijk over: “Wie zegt dat hij God kent, maar zich niet houdt aan zijn geboden is een leugenaar; in zo iemand woont de waarheid niet. Maar in een mens die Gods Woord bewaart, heeft zijn liefde werkelijk haar volmaaktheid bereikt; dan weten we zeker dat we “in Hem” zijn.” (1 Joh. 2,4-5) Welnu, wanneer we Gods Woord in alle oprechtheid willen bewaren, leren we ook onszelf kennen: Gods Woord bewaren lukt niet op eigen kracht: we zondigen. Ook hierover is de apostel Johannes in zijn eerste brief duidelijk: “Als wij beweren zonder zonde te zijn, bedriegen wij onszelf en woont de waarheid niet in ons. Als wij onze zonden belijden, is Jezus zo getrouw en genadig, dat Hij onze zonden vergeeft en ons reinigt van alle kwaad.”   (1 Joh. 1,8-9) De jongeman en christenvervolger Saulus heeft dit in alle helderheid aan den lijve mogen ervaren toen de Verrezen Heer aan hem verscheen, hem uitnodigde tot bekering en geloof, en door het Doopsel reinigde van al zijn zonden. Zie afbeelding. Het feest van de bekering van de jongeman Saulus tot de apostel Paulus vieren wij morgen, maandag 25 januari.

Reeds in het Oude Testament lezen wij dat oprechte bekering leidt tot vergeving van de zonden. Vandaag horen wij dat de grote stad Ninivé werd gespaard voor de verwoesting, omdat zij zich bekeerde op grond van het woord van de profeet Jona. De steden Sodom en Gomorra daarentegen werden verwoest, omdat er geen enkele rechtvaardige te vinden was. (Gen. 18,16-19,29) Jezus weent over de stad Jeruzalem omdat zij Gods barmhartigheid niet heeft erkend en Hij voorzegt grote rampen over de stad. (Lc. 19,41-44)

Onze huidige samenlevingen, groot en klein, kennen ernstige beproevingen. Allereerst is daar de corona-pandemie. Dit weekeinde is er zelfs een avondklok ingesteld om de pandemie te kunnen bestrijden. Verder zijn er andere grote sociale, economische en politieke moeilijkheden. Zijn al deze moeilijkheden ten diepste niet een uitnodiging om te komen tot bekering en geloof?? Bidden wij in het Onzevader niet eerst dat Gods Rijk mag komen en dat zijn Wil mag geschieden op aarde zoals in de hemel, om daarna aan diezelfde Vader ook te vragen om onze zonden te vergeven en ons te verlossen van het kwade?? Hopen en bidden wij dat velen (opnieuw) de onschatbare eeuwigheidswaarde van Gods Woord mogen ontdekken, en daarin de rust en de vrede vinden die zij zoeken.

Pater Gerard Wijers s.s.s., Amsterdam

Delen

Lid van de congregatie van Sacramentijnen is pater Wijers woonachtig in de in Amsterdam bij de Begijnhof en assisteert heel regelmatig op het heiligdom.

Nieuwste overwegingen