Bij U te zijn, dat is mijn grootste vreugde!

monstrans-aanbidding-olvternood

Op het heiligdom hebben we verschillende momenten dat er gelegenheid is tot Aanbidding van het Allerheiligste. Wat is dat eigenlijk? En waarom is het al of niet belangrijk? Ik neem u graag mee door een paar prachtige citaten uit de Encycliek Ecclesia de Eucharistia (Kerk van de Eucharistie, 2003) van de Heilige Paus Johannes Paulus II. Ik laat vooral hem aan het woord, omdat zijn woorden krachtig zijn! De Heilige Paus spreekt eerst over onze eenwording met Christus door de het deelnemen aan het Eucharistische Offer:

Het in het Doopsel opgenomen worden in Christus vernieuwt en versterkt zich voortdurend door het deelnemen aan het Eucharistische Offer, vooral door de volle deelname daaraan, die door de sacramentele Communie wordt bereikt. … Hij sluit vriendschap met ons: “Mijn vrienden zijn jullie” (Joh. 15, 14). Dankzij Hem hebben wij zelfs het leven: “Zo zal ook hij die Mij eet, leven door Mij” (Joh. 6, 57). In de Eucharistische Communie wordt het ‘inwonen’ van de één in de ander van Christus en de leerling op de hoogste wijze werkelijkheid: “Blijft in Mij, zoals Ik in u” (Joh. 15, 4).

Iets verder gaat deze Heilige Paus specifiek in op de Aanbidding van het Allerheiligste, hoe het voortvloeit uit de Heilige Mis; en hoe vol liefde zijn de woorden die hij uit zijn hart laat spreken:

De Aanbidding van de Eucharistie buiten de Mis is van onschatbare waarde voor het leven van de Kerk. Deze Aanbidding is nauw verbonden met de viering van het Eucharistische Offer. De tegenwoordigheid van Christus onder de heilige Gedaanten die na de Mis bewaard worden – aanwezigheid die zolang voortduurt als de gedaanten van brood en wijn intact zijn – komt voort uit de viering van het offer en is gericht op de sacramentele zowel als de geestelijke Communie.

Het is mooi om bij Hem te zijn, om dicht aan zijn borst te liggen als zijn geliefde leerling, en om de oneindige liefde te voelen van zijn hart. Als het Christendom zich in onze tijd moet onderscheiden, met name in de “vaardigheid van het bidden”, hoe zou men dan geen nieuwe behoefte kunnen voelen om lang te blijven in geestelijk gesprek, in stille aanbidding, in een houding van liefde, vóór Christus die aanwezig is in het Allerheiligst Sacrament? Hoe dikwijls, dierbare broeders en zusters, heb ik dit ervaren, en heb ik hieruit kracht, troost en steun gevonden!

Talrijke heiligen hebben ons het voorbeeld van deze praktijk gegeven, dat herhaaldelijk is geprezen en aanbevolen door het Leergezag. De heilige Alfonsus Maria de’ Liguori onderscheidde zich in het bijzonder op dit gebied en hij schreef: “Onder alle uitingen van vroomheid is de aanbidding van Jezus in het Heilig Sacrament de eerste na de sacramenten, die aan God het dierbaarste is en voor ons zeer nuttig.” De Eucharistie is een onmetelijke schat: niet alleen haar vieren, maar ook in aanbidding voor haar verblijven buiten de Mis maakt het mogelijk te putten uit de bron van de genade zelf.

U hoort het. De Aanbidding van het Allerheiligste, als de Hostie (het werkelijke Lichaam van Jezus onder de gedaante van brood) wordt uitgesteld in de monstrans op het altaar, is een geschenk van onschatbare waarde. Op het heiligdom hebben we vaste en speciale gelegenheden dat u ook de gelegenheid hebt om bij Jezus te vertoeven. Het is voor mij als priester een continue bron van genadevolle kracht. Jezus Zelf bij Wie we aan Zijn Hart mogen liggen, van Wie we alles mogen verwachten en ontvangen.

Hierop voortbouwend is er een krachtige uitspraak: hoe meer uren de gelovigen bij de Aanbidding van het Allerheiligste doorbrengen, hoe heiliger en krachtiger de Kerk is.

Kijk goed in het rooster en op de website wanneer de gelegenheden zijn, wekelijks en maandelijks!

Delen

Priester gewijd in 2014 is kapelaan van Voorst voornamelijk werkzaam in de parochies van de Zaanstreek en voor een klein deel ook op het heiligdom. Speerpunten zijn jeugdwerk en catechese.

Nieuwste overwegingen