Dagelijks Brood, Lezingen van de dag 14 – 20 november 2021

petrus-&-paulus-catacomben-rome-olv-ter-nood-heiloo

Dagelijks Brood, lezingen van de dag is een klein boekje met de lezingen voor de heilige Mis van de dagen door de week. Zodat u, ook wanneer u op doordeweekse dagen naar de H. Mis gaat, de lezingen, het Woord van God, goed kunt volgen. De titel is ontleend aan een Italiaanse uitgave (Pane Quotidiano) van de gemeenschap Paus Johannes XXIII, gesticht door de dienaar Gods Don Oreste Benzi.

Dat het Woord van God u extra mag raken en voeden op deze wijze!

Gebed tot de heilige Jozef

Tot U, Heilige Jozef nemen wij onze toevlucht in onze noden. En na de hulp van uw zeer heilige Bruid te hebben ingeroepen smeken wij met vertrouwen ook uw bescherming af.

Wij bidden U ootmoedig: zie met goedheid neer op het erfdeel dat Jezus Christus door zijn bloed heeft verworven en help ons in onze noden door uw machtige bijstand.

Dat vragen wij U omwille van de liefde die U heeft verbonden met de onbevlekte Maagd en Moeder van God en omwille van de vaderlijke tederheid waarmee Gij het Kind Jezus hebt aanvaard zorgzame bewaarder van het heilig Huisgezin bescherm de uitverkoren kinderen van Jezus Christus.

Liefdevolle vader, houdt ons ver van dwaling en zedenbederf.

Machtige beschermer, sta ons vanuit de hemel genadig bij in de strijd tegen de machten van de duisternis.

En zoals Gij weleer het Kind Jezus uit het grootste levensgevaar hebt gered zo verdedig nu ook de heilige Kerk van God tegen vijandelijke aanslagen en alle tegenwerking neem ieder van ons in uw blijvende bescherming opdat wij naar uw voorbeeld en gesteund door uw hulp heilig leven, zalig sterven en het eeuwig geluk in de hemel verkrijgen.
Amen

Dagelijks Brood, Lezingen van zondag t/m zaterdag 24 – 30 oktober 2021

32e week door het jaar

Zondag 14 november

Eerste lezing (Dan. 12, 1-3)

In die tijd zal uw volk worden gered

In die tijd zal de grote vorst Michaël opstaan om de kinderen van uw volk te beschermen.Want het zal dan een tijd van nood zijn,zoals er eerder nog geen is geweest sinds er volken zijn. Maar al degenen van uw volk, die in het boek staan opgetekend, zullen in die tijd worden gered. En velen van hen die slapen in het stof zullen ontwaken, sommigen om eeuwig te leven, anderen om de smaad van een eeuwige schande te ondervinden. Dan zullen de wijzen stralen als de glans van het uitspansel en degenen, die de mensen tot gerechtigheid hebben gebracht zullen schitteren als de sterren voor eeuwig en immer.

Tussenzang (Ps. 16, 5+8, 9-10, 11)

Refrein:  Behoed mij, God, tot U neem ik mijn toevlucht.

De Heer is mijn erfdeel, mijn dronk uit de beker, Hij heeft mijn lot in zijn hand. Steeds houd ik mijn ogen gericht op de Heer, Ik val niet, want Hij staat naast mij.

Daarom ben ik vrolijk en blij van geest, daarom kan ik rustig gaan slapen. Mijn ziel laat Gij niet aan het dodenrijk over, Gij levert uw dienaar niet uit aan het graf.

Gij zult mij de weg van het leven wijzen om heel mijn vreugde te vinden bij U, bestendig geluk aan uw zijde.

Tweede lezing (Hebr. 10, 11-14.18)

Door één offer heeft Hij hen die zich laten heiligen tot volmaaktheid gebracht

Broeders en zusters, iedere priester verricht dagelijks staande de dienst en draagt telkens weer dezelfde offers op, die nooit zonden kunnen wegnemen. Christus daarentegen is voor altijd gezeten aan de rechterhand van God na één enkel offer voor de zonden te hebben gebracht, en Hij wacht nog slechts op het ogenblik dat zijn vijanden worden gemaakt tot een voetbank voor zijn voeten. Want door één offer heeft Hij voor altijd hen die zich laten heiligen tot volmaaktheid gebracht. En waar de zonden en ongerechtigheden vergeven zijn, is geen zoenoffer meer nodig.

Vers voor het evangelie (Mt. 24, 42+44)

Alleluia. Weest dus waakzaam, want gij weet niet op welk uur de Mensenzoon komt. Alleluia.

Evangelie (Mc. 13, 24-32)

Hij zal zijn uitverkorenen verzamelen uit de vier wind streken

In die tijd zei Jezus tot zijn leerlingen: “Maar na die verschrikkingen in die dagen zal de zon verduisteren en de maan zal geen licht meer geven; de sterren zullen van de hemel vallen en de hemelse heerscharen zullen in verwarring geraken. Dan zullen zij de Mensenzoon zien komen op de wolken met grote macht en heerlijkheid. Dan zal Hij zijn engelen uitzenden om zijn uitverkorenen te verzamelen uit de vier windstreken, van het einde der aarde tot het einde des hemels. Trekt uit de vergelijking met de vijgenboom deze les: Wanneer zijn twijgen al zacht worden en beginnen uit te botten, weet ge dat de zomer in aantocht is. Zo ook, wanneer gij al deze dingen ziet, weet dan dat het einde nabij is, ja voor de deur staat.
Voorwaar, Ik zeg u: dit geslacht zal niet voorbijgaan totdat dit alles gebeurd is. Hemel en aarde zullen voorbijgaan, maar mijn woorden zullen niet voorbijgaan. Van die dag of dat uur weet niemand af, zelfs niet de engelen in de hemel, zelfs niet de Zoon, maar de Vader alleen.”

Maandag 15 november – H. Albertus de Grote, bisschop en kerkleraar

Eerste lezing (1 Makk. 1, 10-15.41-43.54-57.62-64)

Zeer zwaar drukte Gods toorn op Israël

In die tijd kwam uit het geslacht van Alexander een slecht mens voort, Antiochus Epiphanus, de zoon van koning Antiochus, die in Rome gijzelaar geweest was. Hij werd koning in het honderdzevenendertigste jaar van de heerschappij der Grieken. In die tijd kwam in Israël een geslacht op, dat zich om de wet niet bekommerde en velen wist te winnen voor de gedachte een verbond te sluiten met de volken rondom. Want, zeiden ze, sinds we ons van hen hebben afgescheiden, hebben ons vele rampen getroffen. Overtuigd van de juistheid van deze redenering, verklaarden enige mannen uit het volk zich bereid om naar de koning te gaan.
Deze verleende hun volmacht om de levenswijze van de heidenen in te voeren. Zij richtten in Jeruzalem een atletiekschool op, zoals bij de heidenen het gebruik was; zij lieten zich weer een voorhuid maken en braken met het heilig verbond; zij bukten zich onder het juk van de volken en lieten zich gebruiken om kwaad te doen. Daarna vaardigde de koning voor heel zijn rijk het bevel uit, dat allen één volk moesten worden en dat ieder zijn eigen gebruiken moest opgeven. Alle volken voegden zich naar het woord van de koning. Zelfs onder de Israëlieten waren er velen, die gaarne de godsdienst van de koning aannamen, aan de afgoden offerden en de sabbat niet meer hielden. De vijftiende Kislew van het honderdvijfenveertigste jaar liet de koning de gruwel der verwoesting bouwen op het brandofferaltaar; in de steden van Juda werden afgodsaltaren opgericht en voor de ingang der huizen en op de pleinen brandde men wierook. Alle schriftrollen die men kon opsporen, werden verscheurd en verbrand, en degene bij wie men een boek van het verbond aantrof, of die de wet nog onderhield, werd volgens koninklijk besluit ter dood gebracht. Toch bleven vele Israëlieten standvastig en waren zij vastbesloten geen onreine spijzen te eten; zij wilden liever sterven dan zich met verboden spijzen te besmetten en het heilig verbond te schenden. Niet weinigen stierven dan ook. Zeer zwaar drukte Gods toorn op Israël.

Tussenzang (Ps. 119, 53.61, 134.150, 155.158)

Refrein:  Wees mij barmhartig, Heer, en laat mij leven, dan blijf ik aan wat Gij verordent trouw.

Ik ben verontwaardigd over de zondaars, die onverschillig zijn voor uw wet. Al ben ik in strikken van zondaars gevangen, uw wet vergeet ik toch nooit.

Bevrijd mij uit de greep van de mensen en laat mij volbrengen wat Gij beveelt. Die mij achtervolgen komen steeds nader, ze houden zich ver van uw wet.

Voor zondaars zal geen redding opdagen, omdat zij geen acht slaan op wat Gij beschikt. Hun trouweloosheid vervult mij met walging, want om uw uitspraken geven zij niet.

Vers voor het evangelie (1 Tess. 2, 13)

Alleluia. Ontvangt het goddelijk woord, niet als een woord van mensen, maar als wat het inderdaad is: het woord van God. Alleluia.

Evangelie (Lc. 18, 35-43)

Wat wilt ge dat Ik voor u doeHeer, maak dat ik zien kan

Toen Jezus eens Jericho naderde, zat er langs de weg een blinde te bedelen. De man hoorde veel volk voorbijtrekken en vroeg wat er te doen was. Men vertelde hem, dat Jezus de Nazoreeër voorbijging. Nu begon hij te roepen: “Jezus, Zoon van David, heb medelijden met mij!” Die voorop liepen snauwden hem toe te zwijgen, maar hij riep nog veel harder: “Zoon van David, heb medelijden met mij!” Jezus bleef staan en gebood, dat de blinde bij Hem gebracht zou worden. Toen de blinde naderbij gekomen was, vroeg Jezus hem: “Wat wilt ge dat Ik voor u doe?” Hij antwoordde: “Heer, maak dat ik zien kan!”

Jezus sprak tot hem: “Word ziende! Uw geloof heeft u genezen.” En terstond kon hij zien en hij volgde Jezus, terwijl hij God verheerlijkte.Toen heel het volk dat zag, bracht het eer aan God.

Dinsdag 16 november – H. Margarita van Schotland, koningin en patrones / Gertrudis, maagd

Eerste lezing (2 Makk. 6, 18-31)

Ik laat de jongeren een edel voorbeeld na van hoe men vrijwillig en fier kan sterven voor de eerbiedwaardige en heilige wet

In die dagen werd Eleazar, een van de voornaamste schriftgeleerden, een man op jaren en een indrukwekkende verschijning, met geweld gedwongen de mond te openen en varkensvlees te eten. Maar hij verkoos een roemvolle dood boven een besmeurd leven; hij spuwde het weer uit en ging vrijwillig naar de pijnbank, zoals allen dat zouden doen, die de moed hebben spijzen te weigeren, waarvan het genot niet door de liefde voor het leven gewettigd kan worden. Degenen die belast waren met de leiding bij dat afschuwelijk offermaal, namen Eleazar, die een oude bekende van hen was, ter zijde en spoorden hem aan vlees te halen, dat hij eten mocht; hij zou het zelf klaar kunnen maken, als hij maar deed alsof hij at van het offervlees, dat door de koning was voorgeschreven.
Deed hij dat, dan zou hij niet gedood worden, maar op grond van hun oude vriendschap vriendelijk worden bejegend. Maar Eleazar nam een nobel besluit, zijn leeftijd waardig en passend bij het aanzien dat zijn ouderdom hem gaf, bij de adel van zijn grijze haren, die hij met ere droeg, bij het voorbeeldig leven dat hij van zijn jeugd af geleid had, een besluit dat bovenal in overeenstemming was met de heilige wet, door God zelf gegeven, en verklaarde zonder enige aarzeling, dat men hem maar naar het dodenrijk moest sturen. “Want, zo zei hij, op onze leeftijd past het niet te huichelen. Veel jonge mannen zouden dan geloven dat de negentigjarige Eleazar de zeden van de heidenen had aangenomen; en door mijn huichelarij, waardoor ik mijn leven een heel klein beetje kan verlengen, zouden zij op een dwaalspoor worden gebracht,en daar ik voor die dwaling verantwoordelijk zou zijn, zou ik schande en smaad brengen over mijn oude dag.
En al ontkom ik voor het ogenblik aan een bestraffing door de mensen, nooit, hetzij levend of dood, ontkom ik aan de hand van de Almachtige. Daarom geef ik er de voorkeur aan nu moedig van dit leven afscheid te nemen; dan toon ik mij mijn ouderdom waardig, en laat ik de jongeren een edel voorbeeld na van hoe men vrijwillig en fier kan sterven voor de eerbiedwaardige en heilige wet.” Na deze woorden ging hij naar de pijnbank. Degenen die hem zo juist nog welwillend gezind waren, voerden hem nu vol haat naar de folterplaats, daar wat hij gezegd had in hun ogen krankzinnig was. Voordat Eleazar onder de slagen bezweek, verzuchtte hij: “De Heer weet in zijn heilige wijsheid, dat ik aan de dood kon ontkomen; en al lijd ik in mijn lichaam door de geseling gruwelijke pijnen, in mijn ziel voel ik vreugde dit alles uit eerbied voor Hem te ondergaan.”
Zo stierf Eleazar en liet door zijn dood niet alleen aan de jongeren, maar ook aan het grootste deel van het volk een voorbeeld na van edele gezindheid en onvergetelijke deugd.

Tussenzang (Ps. 3, 2-3, 4-5, 6-7)

Refrein:  De Heer staat mij bij.

Heer, hoe talrijk zijn zij die mij kwellen, dreigend komen zij op mij af. Overal hoor ik ze roepen: redding bij God vindt hij niet!

Toch zijt Gij, Heer, mijn schild, Gij geeft mij eer en aanzien. Altijd wanneer ik roep tot de Heer, antwoordt Hij mij van zijn heilige berg.

Veilig kan ik gaan rusten en slapen, veilig weer opstaan, want Hij staat mij bij.Duizenden vijanden zal ik niet vrezen, ook al dringen zij wild om mij heen. Heer, richt u op en kom nader, kom mij te hulp, mijn God!

Vers voor het evangelie (2 Tess. 2, 14)

Alleluia. God heeft ons geroepen door de verkondiging van het evangelie, opdat wij de heerlijkheid van onze Heer Jezus Christus zouden verwerven. Alleluia.

Evangelie (Lc. 19, 1-10)

De Mensenzoon is gekomen om te zoeken en om te redden wat verloren was

In die tijd ging Jezus Jericho binnen. Terwijl Hij er doorheen trok poogde een zekere Zacheüs, hoofdambtenaar bij het tolwezen en een rijk man, te zien wie Jezus was. Maar hij slaagde daarin niet vanwege de menigte, want hij was klein van gestalte. Om Hem toch te zien, liep hij hard vooruit en hij klom in een wilde vijgenboom, omdat Jezus daar langs zou komen. Toen Jezus bij de plaats kwam, keek Hij omhoog en zei tot hem: “Zacheüs, klim vlug naar beneden, want vandaag moet Ik in uw huis te gast zijn.” Zacheüs kwam snel naar beneden en ontving Hem vol blijdschap. Allen zagen dat en merkten morrend op: “Hij is bij een zondaar zijn intrek gaan nemen!” Maar Zacheüs trad op de Heer toe en sprak: “Heer, bij deze schenk ik de helft van mijn bezit aan de armen; en als ik iemand iets afgeperst heb, geef ik het hem vierdubbel terug.” Jezus sprak tot hem: “Vandaag is dit huis heil ten deel gevallen, want ook deze man is een zoon van Abraham. De Mensenzoon is immers gekomen om te zoeken, en om te redden wat verloren was.”

Woensdag 17 november – H. Elisabeth van Hongarije

Eerste lezing (2 Makk. 7, 1.20-31)

De Schepper van de wereld zal u in zijn barmhartigheid de levensadem teruggeven

In die dagen werden ook zeven broeders met hun moeder aangehouden en op bevel van de koning met roeden en riemen geslagen om ze zo te dwingen het verboden varkensvlees te eten. Buitengewoon bewonderenswaardig was de moeder en haar nagedachtenis verdient in ere te blijven. Zij zag haar zeven zonen op één dag sterven, maar hield moedig stand, omdat zij op de Heer vertrouwde. Bezield met edele gevoelens, moedigde zij ieder van hen in hun moedertaal aan en sprak tot hen: “Ik weet niet hoe gij in mijn schoot gevormd zijt; niet ik heb u de levensadem geschonken,niet ik heb de bestanddelen waaruit ieder van u bestaat, tot een harmonisch geheel geordend, maar de Schepper van de wereld; Hij bewerkt het ontstaan van de mens, zoals Hij van alles de oorsprong is. Hij zal u in zijn barmhartigheid de levensadem teruggeven, omdat gij omwille van zijn wet u zelf nu niet spaart.” Antiochus meende dat de vrouw op hem smaalde en hij verdacht haar van beledigende taal. Daarom trachtte hij haar jongste zoon, de enige die nog in leven was, niet alleen met vermanende woorden over te halen, de voorvaderlijke zeden te loochenen, maar hij beloofde ook onder ede, dat hij hem rijk en gelukkig zou maken, dat hij hem zou opnemen onder zijn vrienden en hem het beheer van staatszaken zou toevertrouwen. Toen de jongen daar in het geheel geen aandacht aan schonk, riep de koning de moeder en spoorde haar aan het ventje aan zijn verstand te brengen, dat het om zijn welzijn ging. Daar hij er bij haar met klem op aandrong, stemde zij er tenslotte in toe haar zoon te overtuigen. Zij boog zich naar hem toe en de spot drijvend met de wrede despoot, zei ze tot hem in hun moedertaal: “Kind, heb medelijden met mij. Ik heb je negen maanden in mijn schoot gedragen, je drie jaar gevoed en je gekoesterd en opgevoed tot de jongen die je nu zijt. Ik smeek je, mijn kind, beschouw de hemel en de aarde met al wat ze bevatten en bedenk dat God dit alles uit het niet gemaakt heeft en dat ook het menselijk geslacht op dezelfde wijze is ontstaan.

Wees niet bang voor die beul, maar toon je je broeders waardig en aanvaard de dood, dan zal ik je met je broers terugkrijgen op de dag dat God zich over ons ontfermt.” Nauwelijks had zij dit gezegd, of de jongen riep uit: “Waar wacht u op? Ik gehoorzaam niet aan het bevel van de koning: ik gehoorzaam aan wat de wet beveelt, die door Mozes aan onze voorvaders gegeven is. Gij zijt de oorzaak van heel de rampspoed, die de Hebreeën treft,maar gij zult niet ontkomen aan de hand van God.”

Tussenzang (Ps. 17, 1, 5-6, 8b, 15)

Refrein:  Uw aanblik, Heer, verzadigt mij als ik ontwaak.

Luister, Heer, want mijn zaak is rechtvaardig, let op mijn luid geroep. Wil mijn gebed aanhoren; mijn lippen bedriegen U niet.

Standvastig volg ik het pad van de wet, mijn voet struikelt niet op uw wegen. Nu roep ik U aan, want Gij zult mij verhoren, wend dus uw oor naar mij, hoor naar mijn stem.

Verberg mij onder de schuts van uw vleugels. Ik ben rechtschapen en mag U aanschouwen, uw aanblik verzadigt mij als ik ontwaak.

Vers voor het evangelie (Hebr. 4, 12)

Alleluia. Het woord van God is levend en krachtig, en het dringt door tot het raakpunt van ziel en geest. Alleluia.

Evangelie (Lc. 19, 11-28)

Waarom heb je mijn geld niet naar de bank gebracht

In die tijd was Jezus dichtbij Jeruzalem gekomen, en daar men meende, dat het Rijk Gods onmiddellijk ging verschijnen,

vertelde Hij deze gelijkenis: “Een man van hoge geboorte ging op reis naar een ver land om het koningschap te verkrijgen en dan terug te keren. Hij riep tien van zijn dienaars, gaf hun tien pond en sprak tot hen: “Doet daar tijdens mijn afwezigheid zaken mee.” Zijn landgenoten evenwel haatten hem en stuurden hem een gezantschap achterna om te zeggen: Wij willen niet dat deze man koning over ons wordt. Toen hij was teruggekeerd, na het koningschap toch verkregen te hebben, liet hij die dienaars roepen aan wie hij zijn geld gegeven had. De eerste kwam en zei: “Heer, uw pond heeft er tien opgeleverd.” Hij antwoordde: “Uitstekend, goede dienaar! Omdat gij in iets kleins trouw zijt geweest, zult gij gezag hebben over tien steden.” Daarop kwam de tweede en sprak: “Heer, uw pond heeft er vijf opgebracht.” Ook hem antwoordde de heer: “En gij, gij zult macht hebben over vijf steden.” Toen kwam de derde en zei: “Heer, hier is uw pond; ik heb het weggestopt in een doek en zo bewaard; ik had angst voor u, omdat ge een streng man zijt, die terugeist wat ge niet hebt uitgezet en die oogst wat ge niet hebt gezaaid.” Aan hem antwoordde de heer: “Met je eigen woorden zal ik je veroordelen, slechte knecht.Je wist, dat ik een streng man ben, die terugeist wat ik niet heb uitgezet en die oogst wat ik niet gezaaid heb. Waarom heb je dan mijn geld niet naar de bank gebracht? Dan had ik het bij mijn terugkomst met rente kunnen opvragen.” En aan degenen die er bij stonden, beval hij: “Neemt hem dat pond af en geeft het aan hem, die de tien ponden heeft.” Ze wierpen op: “Heer, die heeft al tien ponden.” Maar hij ging verder: “Ik zeg u: Aan ieder die heeft, zal gegeven worden; maar aan wie niet heeft, zal nog ontnomen worden zelfs wat hij heeft. En die vijanden van mij, die mensen die niet wilden, dat ik koning over hen werd: brengt ze hier en steekt ze voor mijn ogen neer.” Nadat Jezus deze woorden gesproken had, trok Hij verder en ging op naar Jeruzalem.

Donderdag 18 november – Kerkwijding van de Basilieken van de heilige apostelen Petrus en Paulus

Eerste lezing (1 Makk. 2, 15-25.27-29)

Wij blijven trouw aan het voorvaderlijk verbond

In die dagen kwamen de koninklijke beambten, die de bevolking tot afval van de wet moesten dwingen; ook in de stad Modin om er offers op te dragen. Veel Israëlieten gingen naar hen toe, maar Mattatja en zijn zonen hielden zich afzijdig. De koninklijke beambten richtten zich daarom tot Mattatja met deze woorden: “Gij zijt een man van gezag in deze stad; gij geniet eer en aanzien en hebt de steun van zonen en broers. Treed dus als eerste naar voren om het bevel van de koning te volbrengen. Alle volken hebben er reeds gevolg aan gegeven en ook de Judeeërs, met name degenen, die nog in Jeruzalem wonen. Doet gij wat de koning vraagt, dan zult gij en uw zonen worden opgenomen onder de vrienden van de koning, dan zult gij en uw zonen geëerd worden met goud, zilver en allerlei andere geschenken.” Hierop antwoordde Mattatja met luide stem: “Al gehoorzaamden ook alle volken in het rijk aan de koning; al valt iedereen van de godsdienst van zijn voorvaders af om zich te voegen naar zijn bevelen, ik, mijn zonen en mijn broers, blijven trouw aan het voorvaderlijk verbond. Moge God ons ervoor behoeden de wet en haar geboden te verloochenen. Wij geven geen gehoor aan het bevel van de koning en zullen in geen enkel opzicht afwijken van hetgeen onze godsdienst ons gebiedt.” Nauwelijks had hij dat gezegd, of voor aller ogen trad een jood naar voren om volgens het bevel van de koning op het afgodenaltaar van Modin te offeren.Toen Mattatja dat zag, ontstak hij in hevige woedeen hij trilde van verontwaardiging; hij gaf de vrije loop aan zijn rechtmatige toorn, sprong vooruit en sloeg de jood neer op het altaar; daarna doodde hij ook de koninklijke beambte, die gekomen was om het volk tot offeren te dwingen, en vernielde het afgodsaltaar. Onmiddellijk daarna trok Mattatja door de stad en riep met luide stem: “Alwie zijn ijver voor de wet wil tonen en het opneemt voor het verbond, volge mij!”

Hijzelf en zijn zonen lieten have en goed in de stad achter en vluchtten het gebergte in. In die tijd waren velen die rechtvaardig en volgens de wet wilden leven, uitgeweken naar de woestijn om zich daar te vestigen.

Tussenzang (Ps. 50, 1-2, 5-6, 14-15)

Refrein:  Wie rechte wegen gaat, die vindt het heil van God.

De Heer, de God der goden, spreekt, Hij roept de aarde van het oosten tot het westen. Zijn luister schittert van de Sion, de volschone, Hij nadert, onze God, en zwijgt niet meer.

Brengt allen hier die Mij zijn toegewijd, die met een offer mijn verbond bekrachtigd hebben. De hemelen betuigen zijn gerechtigheid:  het is God zelf, die oordeelt.

Brengt liever God het offer van uw lof,volbrengt de Allerhoogste uw geloften.Dan moogt ge in verdrukking tot Mij roepen; Ik zal u redden als ge Mij vereert.

 

Vers voor het evangelie (Jak. 1, 21)

Alleluia. Neemt met zachtmoedigheid het woord van God aan dat in u werd geplant en de kracht bezit uw zielen te redden. Alleluia.

Evangelie (Lc. 19, 41-44)

Mocht ook gij op deze dag inzien wat u tot vrede strekt

In die tijd, toen Jezus Jeruzalem naderde, liet Hij zijn blik over de stad gaan en Hij weende over haar terwijl Hij zei: “Mocht ook gij op deze dag inzien wat u tot vrede strekt! Maar nu is dat voor uw ogen verborgen. Er zullen dagen over u komen, dat uw vijanden een wal tegen u opwerpen, u omsingelen en u van alle kanten insluiten; zij zullen u, met uw kinderen die in u wonen, neersmakken en zij zullen in u geen steen op de andere laten, omdat gij de tijd niet hebt erkend waarin barmhartig op u werd neergezien.”

Vrijdag 19 november

Eerste lezing (1 Makk. 4, 36-37.52-59)

Zij vierden het feest van de altaarwijding, waarbij ze vol vreugde brandoffers opdroegen

In die dagen zeiden Judas en zijn broers: “Onze vijanden zijn verslagen: laten we dus optrekken om de tempel te zuiveren en wederom in te wijden.” Heel het leger verzamelde zich en trok op naar de berg Sion. In de vroege morgen van de vijfentwintigste van de negende maand, dus de maand Kislew, van het jaar honderdachtenveertig, droegen ze volgens de voorschriften van de wet op het nieuwe brandofferaltaar, dat ze hadden gebouwd, een offer op. Op dezelfde tijd en op dezelfde dag, waarop de volken het altaar hadden ontwijd, werd het onder het zingen van lofliederen, begeleid met citers, harpen en cymbalen, weer ingewijd. Al het volk wierp zich in aanbidding ter aarde neer en loofde de hemel, die hun ondernemingen had doen slagen. Acht dagen lang vierden zij het feest van de altaarwijding, waarbij ze vol vreugde brandoffers opdroegen, alsmede lof- en dankoffers. Zij versierden de voorgevel van de tempel met gouden kransen en schilden, herstelden de poorten en de zalen en plaatsten nieuwe deuren.

Er heerste een zeer grote vreugde onder het volk, omdat de smaad, hun door de heidenen aangedaan, was weggenomen. In overleg met zijn broers en geheel de volksvergadering van Israël bepaalde Judas, dat ze, zolang ze leefden, het feest van de altaarwijding jaarlijks acht dagen lang, te beginnen op de vijfentwintigste van de maand Kislew, in vreugde en blijdschap zouden vieren.

Tussenzang (1 Kron. 29, 10-11abc, 11d-12a, 12bcd)

Refrein:  Wij eren, Heer, uw luisterrijke Naam.

Gij zijt geprezen, Heer, in alle eeuwen, Gij, God van onze vader Israël. Groot zijt Gij in uw daden, oppermachtig, verheven, luisterrijk en hoog geëerd.

Want alles in de hemel en op aarde is het uwe, Gij zijt de koning, Heer, die boven allen staat. Van U zijn aanzien en bezit afkomstig, al wat bestaat richt zich naar uw bevel.

Gij kunt beschikken over vaardigheid en krachten, wat groot en sterk is hebt Gij zo gemaakt.

 

Vers voor het evangelie (1 Petr. 1, 25)

Alleluia. Het woord des Heren blijft in eeuwigheid; en dit woord is de boodschap, die u in het evangelie is verkondigd. Alleluia.

Evangelie (Lc. 19, 45-48)

Mijn huis moet een huis van gebed zijn, maar gij hebt er een rovershol van gemaakt

In die tijd ging Jezus de tempel binnen en begon de verkopers er uit te jagen, terwijl Hij tot hen zei: “Er staat geschreven: Mijn huis moet een huis van gebed zijn, maar gij hebt er een rovershol van gemaakt”. Dagelijks gaf Hij in de tempel onderricht. De hogepriesters, de schriftgeleerden en de vooraanstaanden van het volk zochten een gelegenheid om Hem ter dood te brengen, maar zij zagen geen kans om wat dan ook te doen, want al het volk hing aan zijn lippen.

Zaterdag 20 november – Maria op zaterdag

Eerste lezing (1 Makk. 6, 1-13)

Omwille van al het kwaad dat ik Jeruzalem heb berokkend kom ik om van verdriet en ellende

In die dagen hoorde koning Antiochus op zijn tocht door de hoger gelegen gebieden, van een stad in Elam in Perzië, die beroemd was om haar rijkdom, haar zilver en goud. Haar tempel moest zeer rijk zijn en in het bezit van de gouden schilden, helmen, borstpantsers en wapens, die de Macedonische koning Alexander, de zoon van Filipus, de eerste koning der Grieken, daar had achtergelaten. Koning Antiochus trok er dus heen en trachtte de stad in te nemen en te plunderen, maar hij slaagde er niet in, omdat zijn voornemen aan de inwoners bekend was geworden. Gewapenderhand verzetten zij zich tegen de koning en hij moest de vlucht nemen. Diep teleurgesteld keerde Antiochus naar Babel terug. Hij bevond zich nog in Perzië, toen men hem kwam melden, dat de legers die naar het land van Juda waren getrokken, verslagen waren; ook Lysias, die aan het hoofd van een sterk leger was opgerukt, had voor de joden de wijk moeten nemen. Dezen waren door hun wapens, hun troepenmacht en de grote buit, op de verslagen legers behaald, een geduchte macht geworden. De gruwel die hij op het brandofferaltaar in Jeruzalem had laten oprichten, hadden ze afgebroken en de hoge muren rondom de tempel hersteld; ook zijn stad Bet-Sur hadden ze ommuurd.

Toen koning Antiochus dat hoorde, stond hij verbijsterd; hevig geschokt wierp hij zich op zijn bed en werd ziek van verdriet, omdat het hem niet was gegaan, zoals hij had verlangd. Zo lag hij daar vele dagen lang ten prooi aan herhaalde aanvallen van grote zwaarmoedigheid. Toen hij dacht dat hij ging sterven, ontbood hij al zijn vrienden en zei tot hen: “De slaap is van mijn ogen geweken en mijn hart is van kommer gebroken.

Ik heb tot mezelf gezegd: wat een kwelling is mijn bestaan geworden en wat een vloed van leed is over mij gekomen, terwijl ik toch zo mild was en bemind ondanks mijn macht. Maar nu herinner ik mij al het kwaad, dat ik Jeruzalem heb berokkend door beslag te leggen op al het zilveren en gouden vaatwerk en door zonder reden de bewoners van Juda te laten uitroeien. Dat moet de reden zijn waarom deze rampen mij treffen en ik van verdriet en ellende omkom op vreemde bodem.”

Tussenzang (Ps. 9, 2-3, 4, 6, 16b, 19)

Refrein:  In de poort van Sions stad zal ik U prijzen, Heer, en jubelen van vreugde om uw hulp.

U wil ik danken, Heer, uit heel mijn hart en al uw wonderen verhalen. Verheugd en opgetogen over wat Gij doet, wil ik uw Naam bezingen, Allerhoogste.

Want al mijn tegenstanders zijn gevlucht, gestruikeld en gevallen voor uw aanschijn. De heidenen hebt Gij bedreigd, de zondaars neergeslagen, hun naam hebt Gij voor eeuwig uitgewist.

De heidenen zijn in hun eigen kuil gestort,hun voet kwam in de strik, die zij mij spanden.De arme blijft niet voor altijd vergeten,nooit wordt de hoop van de behoeftige beschaamd.

 

Vers voor het evangelie (1 Joh. 2, 5)

Alleluia. Wie het woord van de Heer bewaart, in Hem is waarlijk Gods liefde volkomen. Alleluia.

Evangelie (Lc. 20, 27-40)

De Heer is geen God van doden maar van levenden

In die tijd kwamen er enigen van de Sadduceeën, die de verrijzenis loochenen, bij Jezus met de vraag: “Meester, wij zien bij Mozes geschreven staan: Als iemand een getrouwde broer heeft die kinderloos sterft, dan moet zijn broer diens vrouw nemen om aan zijn broer een nageslacht te geven. Nu waren er eens zeven broers. De eerste trouwde en stierf kinderloos. De tweede en de derde namen de vrouw en op dezelfde manier stierven alle zeven zonder kinderen na te laten. Het laatste stierf ook de vrouw. Van wie van hen is zij nu bij de verrijzenis de vrouw? Alle zeven toch hebben haar tot vrouw gehad.” Jezus sprak tot hen: “De kinderen van deze wereld huwen en worden ten huwelijk gegeven, maar zij die waardig gekeurd zijn deel te krijgen aan de andere wereld en aan de verrijzenis uit de doden, huwen niet en worden niet ten huwelijk gegeven.

Zij kunnen immers niet meer sterven, omdat zij gelijk engelen zijn; en, als kinderen van de verrijzenis, zijn zij kinderen van God. Dat de doden verrijzen, heeft ook Mozes aangeduid waar het gaat over de braamstruik, doordat hij de Heer noemt: de God van Abraham, de God van Isaäk en de God van Jakob. De Heer is toch geen God van doden, maar van levenden want voor Hem zijn allen levend.” Sommigen van de schriftgeleerden merkten op: “Meester dat hebt Gij goed gezegd.” Zij waagden het dan ook niet meer Hem nog maar iets te vragen.

“Uw Woord is een lamp voor mijn voeten, een licht op mijn pad(Psalm 119)

Giften voor het heiligdom zijn van harte welkom via Ideal op onze doneerpagina of IBAN NL42 RABO 0120 5023 99 t.n.v. Dioc. Heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood.

Hartelijk dank voor uw gave.

Novenengebed om bescherming tegen het coronavirus

O goede Moeder, Onze Lieve Vrouw ter Nood, Wij geloven in uw zorg, in uw medeleven en uw voorspraak bij Jezus uw Zoon. Daarom komen wij vol vertrouwen tot u en wij vragen door U aan de Heer:

Bevrijd heel de wereld van de Corona-epidemie, genees en sterk de zieken en zegen hen die zorg voor hen dragen. Sta alle mensen bij die lijden onder de gevolgen van deze crises. Geef wijsheid aan onze bestuurders.

Bevrijd ons van onrust en angst, verlicht ons in pijn en verdriet. Geef ons hoop waar wij het niet meer zien zitten, geef ons kracht als wij er niet tegenop kunnen, geef ons licht waar het donker is en geef dat wij elkaar spoedig weer in vrijheid en vreugde nabij kunnen zijn.
Maria, bescherm ons en onze dierbaren, geef ons overgave aan de wil van de Vader en leid ons veilig naar Jezus, uw Zoon. Amen.

Gebed van de Vrouwe van alle volkeren

Heer Jezus Christus, zoon van de Vader zend nu Uw Geest over de aarde. Laat de Heilige Geest wonen in de harten van alle volkeren opdat zij bewaard mogen blijven voor verwording, rampen en oorlog. Moge de Vrouwe van alle Volkeren, de heilige Maagd Maria, onze voorspreekster zijn. Amen.

Gebed tot de Aartsengel Michaël

Heilige Aartsengel Michaël, verded g ons in de strijd. Wees onze bescherming tegen de boosheid en de listen van de duivel. Wij smeken ootmoedig dat God hem zijn macht doet gevoelen en Gij, vorst der hemelse legerscharen, drijf satan en de andere boze geesten die tot verderf van de zielen over de wereld rondgaan door de goddelijke kracht in de hel terug. Amen.

Angelus ad Virginem

℣. Angelus Domini nuntiavit Mariae
℟.Et concepit de Spiritu Sancto

Ave Maria Gratia plena, Dominus tecum Benedicta tu in mulieribus Et benedictus fructus ventris tui, Jesus.

Sancta Maria, Mater Dei. Ora pro nobis peccatoribus Nunc et in hora mortis nostrae. Amen.

℣.Ecce ancilla Domini
℟.Fiat mihi secundum verbum tuum

Ave Maria Gratia plena, Dominus tecum Benedicta tu in mulieribus Et benedictus fructus ventris tui, Jesus.

Sancta Maria, Mater Dei. Ora pro nobis peccatoribus Nunc et in hora mortis nostrae. Amen.

℣.Et Verbum caro factum est
℟.Et habitavit in nobis

Ave Maria Gratia plena, Dominus tecum Benedicta tu in mulieribus Et benedictus fructus ventris tui, Jesus.

Sancta Maria, Mater Dei. Ora pro nobis peccatoribus Nunc et in hora mortis nostrae. Amen.

℣.Ora pro nobis, Sancta Dei Genetrix
℟.Ut digni efficiamur promissionibus Christi

Oremus. Gratiam tuam, quaesumus, Domine mentibus nostris infunde ut, qui, Angelo nuntiante Christi Filii tui incarnationem cognovimus per passionem eius et crucem ad resurrectionis gloriam perducamur. Per Christum Dominum nostrum. Amen.

De Engel des Heren

℣.De Engel des Heren heeft aan Maria geboodschapt
℟.En zij heeft ontvangen van de Heilige Geest

Wees gegroet, Maria Vol van genade, de Heer is met U Gij zijt de gezegende onder de vrouwen En gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God bid voor ons, zondaars nu en in het uur van onze dood. Amen.

℣.Zie de dienstmaagd des Heren
℟.Mij geschiede naar uw woord

Wees gegroet, Maria Vol van genade, de Heer is met U Gij zijt de gezegende onder de vrouwen En gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God bid voor ons, zondaars nu en in het uur van onze dood. Amen.

℣.En het Woord is vlees geworden
℟.En Het heeft onder ons gewoond

Wees gegroet, Maria Vol van genade, de Heer is met U Gij zijt de gezegende onder de vrouwen En gezegend is Jezus, de vrucht van uw schoot. Heilige Maria, Moeder van God bid voor ons, zondaars nu en in het uur van onze dood. Amen.

℣.Bid voor ons, heilige Moeder van God, ℟.opdat wij de beloften van Christus waardig worden.

Laat ons bidden. Heer, wij hebben door de boodschap van de Engel de menswording van Christus, uw Zoon, leren kennen Wij bidden U stort uw genade in onze harten opdat wij door zijn lijden en kruis gebracht worden tot de heerlijkheid van de verrijzenis. Door Christus, onze Heer. Amen.