De Redditio Symboli van Ignacio
Afgelopen week was ik bij de ‘redditio symboli’ van één van onze seminaristen: Juan Ignacio.
Ignacio (Juan laten we meestal weg omdat er daar zo veel van zijn in de Spaanse/Zuid-Amerikaanse kringen) is verbonden aan de Neocatechumenale weg. De Neocatechumenale weg is een ‘nieuwe beweging’ welke in de jaren 50/60 van de vorige eeuw gesticht is door Kiko Argüello. Een flink aantal priesters van ons bisdom zijn hier aan verbonden doordat wij in Nieuwe Niedorp een seminarie hebben van deze beweging.
De spiritualiteit van het Neocatechumenaat is de verdieping van het begrip en de vruchtbaarheid van het H. Doopsel. De gedachte is dat er veel mensen zijn, katholieken en andere christenen, die op jonge leeftijd (vaak als kinderen natuurlijk) gedoopt zijn, maar helemaal niet meer hier naar leven. Ze hebben op een bepaald moment de kerk verlaten, om wat voor reden dan ook, en de grote gave van het Doopsel als een reliek aan de kant gezet (voor zover dat mogelijk is). Verder zijn er natuurlijk veel mensen die nog niet gedoopt zijn, en daarnaast ook juist mensen die wel gedoopt zijn en ook nog praktiserend, maar die naar verdieping zoeken.
Hiervoor, voor al deze verschillende mensen, biedt het Neocatechumenaat een traject aan om op een grondige manier op het geloof in te gaan en te beleven. Je wordt deel van een gemeenschap waar je doordeweek één maal een Woordviering mee hebt en zaterdagavond de Eucharistieviering. Deze wordt bewust op de zaterdagavond gehouden en met de eigen gemeenschap omdat het inzicht van de stichter Kiko was dat mensen die ver van de kerk zijn soms moeite kunnen hebben om zomaar met de H. Mis in de parochie mee te doen. Ze voelen zich dan snel verloren en ervaren weinig gemeenschap.
Juan Ignacio zit al lang bij de Weg, zoals het Neocatechumenaat ook wel wordt genoemd, al in Chili nog met zijn familie, en hij is daar met zijn komst naar Nederland mee doorgaan. En deze week deed hij dus met zijn gemeenschap in Haarlem de ‘redditio symboli’. Dit wil zo veel zeggen dat een ieder aan de hand van de geloofsbelijdenis vertelt waarom hij of zij gelooft. Het geloof in de Vader en de Zoon en de H. Geest, en andere elementen van de geloofsbelijdenis verbinden ze met feiten/ gebeurtenissen uit hun leven waardoor ze hier werkelijk in zijn gaan geloven. Hoe God een levende Realiteit voor hen is geworden.
Het was heel boeiend om dit mee te maken. Mocht u dit ook wensen dan kan dit nog een aantal malen op de woensdag- en vrijdagavond in de Pastoor van Arskerk in Haarlem-Oost.
Wij allen bevinden ons in deze Veertigdagentijd ook op een bijzonder pad: het pad naar Pasen namelijk. Waarbij we nog eens extra over ons Doopsel mogen nadenken. Over de betekenis hiervan voor ons leven, over hoe we dit kunnen verdiepen en over het grote offer wat Christus hiervoor gebracht heeft. Het is een tijd van verdieping van ons geloof en van proberen nog meer naar Gods wil te leven.
Wie dit op een bijzondere wijze gedaan heeft is de H. Maagd Maria. Veel mensen hebben de afgelopen dagen gebruik gemaakt van de gelegenheid om te bidden bij het bijzondere beeld van OLV van Fatima wat enkele dagen op ons heiligdom was. Ik hoop en vertrouw dat dit u heeft mogen helpen om (nog) dichter bij de Heer te komen.
Door Maria tot Jezus, amen.
Rector Jeroen de Wit
Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.
De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.
In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”
Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.
Recent Sermons
Kiezen voor Christus en zijn kruis
oktober 25, 2025
De geheimen van het licht
oktober 11, 2025
Een levensreddende kralenkrans
september 26, 2025