Wereldjongerendagen (2): Volk van God onderweg
Hoe beschrijf je de ervaring van de Wereldjongerendagen in Lissabon van 1-6 augustus en de reis er heen en terug? Moeder Laetitia heeft vorige week al een goede poging gedaan. Al is het een ervaring die bijna niet te beschrijven is, toch zal ik hierbij ook een poging wagen. Al moeten we dit misschien eigenlijk aan een jongere zelf overlaten die het meegemaakt heeft, die zal het weer heel anders ervaren hebben en benoemen.
Misschien helpt het om te denken aan ons gelovigen als het Volk van God onderweg, want dat is zo’n reis eigenlijk. Je vertrekt vanaf station Sloterdijk met bijna 100 mensen, over twee bussen verdeeld, en je hebt zo tijdens de busreis al hele mooie contacten, je bouwt echt wat op met elkaar. Vervolgens heb je maaltijden met elkaar en je viert samen de Heilige Eucharistie, het hoogtepunt van elke dag. En dit dan vaak op bijzondere plekken als de Sacré-Coeur in Parijs, een kathedraal in Burgos, in Fatima, en vervolgens 6 dagen in Lissabon.
In Lissabon wordt je als groep van ons bisdom ook onderdeel van de andere Nederlandse groepen, bij de dagelijkse catecheses in de morgen en de H. Mis. Het Volk van God groeit, je doet nog meer extra contacten op. ’s Middags is er dan gelegenheid om naar allerlei activiteiten te gaan die in de stad zijn georganiseerd en kom je in contact met allerlei andere jongeren vanuit de hele wereld, de stad staat er bol van en er is veel gezang en veel vreugde. En qua ontmoeting zijn (qua aantallen) dan de hoogtepunten de H. Mis met de patriarch (aartsbisschop) op dinsdagavond, de eerste ontmoeting met de Paus op donderdagavond, het bidden van de Kruisweg op vrijdagavond, en natuurlijk het slotweekend op het veld op zaterdagavond en zondagmorgen. Waarbij het doordeweeks om een kleine 1 miljoen mensen gaat en op zaterdagavond en zondagmorgen om 1,5 miljoen. De vreugde hierbij is enorm. Dit doet je wat, deze aantallen. Toch zijn voor mij de individuele ontmoetingen het meest betekenend. Ik heb hele mooie gesprekken gevoerd met jongeren en dan merk je dat veel jongeren echt met God op pad zijn en actief willen zijn in hun geloof, heel mooi is dit. Ook zoekende jongeren, en dan is het mooi als je hen als priester, met de hulp van Gods genade, misschien iets verder kan helpen. Ook bijvoorbeeld in het Sacrament van de biecht.
Ja, echt Gods volk onderweg. Het was een voorrecht om dit zo twee weken lang mee te mogen maken. Misschien heeft u dit ook zo iets mogen ervaren afgelopen dinsdag toen we Maria Tenhemelopneming mochten vieren met een goed gevulde Bedevaartkapel, ook toen was de vreugde en eenheid van het Volk van God onderweg tastbaar en zichtbaar.
Als laatste noot bij dit stukje wil ik aangeven dat we op zondag 27 augustus in en na de Mis van 10.30u afscheid zullen nemen van pastor Overmars op het heiligdom. Hij blijft natuurlijk onderdeel van het Volk van God onderweg, maar hij gaat het vanwege gezondheidsredenen wat rustiger aan doen. Wij danken hem voor al zijn inzet in de afgelopen 8 jaar. U bent die dag van harte uitgenodigd voor een kopje koffie na de Mis bij het Julianaklooster.
Rector Jeroen de Wit
Rector Jeroen de Wit
Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.
De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.
In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”
Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.
Nieuwste overwegingen
Retrouvaille
oktober 01, 2023
Hoop
september 27, 2023
Het Kruis, een feest?
september 18, 2023