Weest volmaakt

Weest volmaakt
in

Het is nogal wat hetgeen Jezus ons voorhield afgelopen zondag: “Weest dus volmaakt, zoals uw Vader in de hemel volmaakt is”. Als ik mezelf naga weet ik dat ik vaak in dingen tekort schiet, en zeker in de liefde tot de naaste en toch vraagt Jezus ons om hierin volmaakt te zijn. Jezus legt de lat hoog voor ons. Te hoog?

Woensdag 22 februari is het Aswoensdag, het begin van de Veertigdagentijd, de bijzondere tijd van voorbereiding op Pasen. We beginnen deze mooie tijd met de viering waarin we het askruisje zullen ontvangen: “stof zijt gij en tot stof zult ge wederkeren” zegt de priester of diaken hierbij, of, een andere optie is: “bekeert u en gelooft in het Evangelie”. Het askruisje, en de tekst erbij, drukt onze nietigheid uit, we zijn eigenlijk niets, we schieten vaak te kort, we hebben bekering nodig. We hebben God nodig.

En zo is het; we kunnen niet zonder God. Het gaat er om dat we dat weten te erkennen. Van de week werd ik geraakt door iets wat deze dagen in de Verenigde Staten gebeurde, of misschien moet ik wel zeggen: gebeurt, want het kan zijn dat het nog steeds doorloopt op het moment dat u dit leest. Op een universiteit in de plaats Wilmore (Kentucky) waren de studenten bijeen voor de verplichte schooldienst (het is een protestants christelijke universiteit) op de woensdagmorgen. Dit is een dienst van een uur, welke ze drie keer in de week houden. Maar nu liep het anders: de leerlingen gingen niet weg na het uur. Iedereen ervoer een bijzondere aanwezigheid van de Heer en de lofprijzing aan het einde van de dienst werd voortgezet. Nu is dit al meer dan een week lang, continue lofprijzing dag en nacht. Er komen mensen vanuit de hele Verenigde Staten en soms nog verder om hier live bij aanwezig te zijn. Maar het is ook via Youtube te volgen (zoek op Asbury revival). Een bijzondere manifestatie, aanwezigheid van de Heer.
Wanneer een van de studenten geïnterviewd wordt, geeft ze aan dat het nu al effect heeft op hoe ze met elkaar omgaan. Mensen waarmee ze eerder wel wat moeite had weet ze nu al veel makkelijker lief te hebben. De ervaring en de aanraking van God hebben hen veranderd. Ze gelooft vast dat het een blijvend effect zal hebben op hun school, en ver daarbuiten.

Een dergelijk manifestatie van God, een bijzondere aanwezigheid, aanraking, kunnen we niet forceren; het is pure genade van God. Maar we kunnen God hier wel in tegemoet komen, door ons klein te maken, onze fouten te erkennen, te erkennen dat we Hem nodig hebben en Hem te loven en prijzen. De Veertigdagentijd biedt ons hier een ultieme periode voor, om ons hart voor te bereiden op het vieren van Pasen en dat we dit Hoogfeest van de Verlossing op een bijzondere wijze mogen ervaren.

Zegt u: ik verlang er ook naar om God te loven en te prijzen zoals u op Youtube ziet op de Asbury Universiteit, komt dan a.s. dinsdag naar de Loven en Prijzen Heiloo avond bij ons in het klooster. Elke derde dinsdag van de maand willen wij God op deze avonden groot maken, en onszelf klein, en bidden en hopen dat God ook ons op een diepe wijze mag raken. Komt en zie!

Rector Jeroen de Wit

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen