Vrijheid

Vrijheid
in

Op de dag dat wij in Nederland en ook in de Kerk afscheid nemen van de meeste van de coronamaatregelen en we ons bevrijd gaan voelen van de corona pandemie die voor ons bijna twee jaar geduurd heeft, worden we opgeschrikt door het vreselijke nieuws van de inval van Rusland in Oekraïne. Er is oorlog in Europa, iets wat we ruim 75 jaar niet meer op deze schaal meegemaakt hebben. Op het moment van het schrijven van de weekbrief (vrijdagmiddag) is natuurlijk totaal nog niet bekend hoe dit verder zal lopen, maar het belooft allemaal weinig goeds.

Vanaf vandaag, 25 februari, vervallen de meesten van de coronamaatregelen in de maatschappij en ook in de Kerk is er weer veel meer vrijheid gekomen. De anderhalve meter regel verdwijnt, we hoeven bij verplaatsing geen mondkapje meer op, en, voor veel mensen vooral ook hier op het heiligdom belangrijk, we mogen de H. Communie ook weer op de tong uitreiken.

Om dit op een juiste wijze te doen zullen we tijdens de H. Missen de Communie op twee plaatsen uitreiken, één voor de Communie op de hand, en één voor de Communie op de tong. Wanneer er maar één persoon is die de H. Communie kan uitreiken, de priester, zal hij eerst uitreiken aan de mensen op de hand, en daarna aan de mensen op de tong. Zo kan iedereen zich veilig voelen. Wanneer er twee personen kunnen uitreiken zal dit tegelijkertijd plaatsvinden.
Ook is het wijwater weer terug in de kerk. Sinds enige tijd hadden we al wel wijwater-dispensers achter in de kapellen, maar die werkten toch niet altijd optimaal. Vanaf nu mag het wijwater weer gewoon in de wijwaterbakjes bij de deur, en heeft u hier zo weer makkelijk toegang toe. Het is een mooi en een goed gebruik om hier een kruisje mee te maken op ons voorhoofd wanneer we een kerk binnengaan, en het kan ook helemaal geen kwaad om dit te herhalen wanneer we naar buiten gaan. Dit naar uw eigen devotie. Het water is speciaal gezegend om ons te beschermen tegen het kwaad en om het H. Doopsel, de genade van God dus, vruchtbaar te laten zijn in ons leven.

Op dinsdagavond 15 maart zal er een bijeenkomst worden gehouden in het Julianaklooster/ Gastenhuis in het kader van de synode door de Paus uitgeroepen in het jaar 2023 over een Synodale Kerk. Tijdens deze bijeenkomst zullen we, na een plenair begin, uiteengaan in groepjes en na gebed tot de heilige Geest met elkaar uitwisselen over het thema: Samen op weg als Kerk en als kerkgemeenschap. Wij hopen dat vele mensen zich voor deze avond opgeven en dat we zo met een heel diverse groep van betrokkenen bij het heiligdom, met elkaar, onder leiding van de H. Geest, mogen uitwisselen. De resultaten hiervan zullen we naar het bisdom sturen, die alle bijdragen vanuit het bisdom zal verzamelen en als samenvatting, samen met deze van de andere bisdommen naar Rome zullen sturen. Een bijzonder proces. Meer info en aanmelden kunt u vinden/ doen via onze site: ….

Even terug bij de vreselijke oorlog: laten we hier allemaal voor bidden, speciaal ook op de voorspraak van Maria, Onze Lieve Vrouw ter Nood. Dank u wel.

Onze Lieve Vrouw ter Nood, bid voor ons.
Rector Jeroen

Share

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Recent Sermons