Vakantie

Vakantie

Voor veel kinderen is nu eindelijk de vakantie aangebroken, heerlijk! Voor de gezinnen betekent dit dan ook vaak dat er gelijk op vakantie wordt gegaan, als die mogelijkheid er is. Vaak naar het zuiden, warmere landen, al mogen we in Nederland ook niet mopperen de laatste dagen.

Hoe we deze zomerperiode ook in gaan vullen, op vakantie gaan, of wat dagen vrij nemen en deze gewoon in Nederland besteden, in onze eigen omgeving, de zomer/ vakantieperiode is altijd een fijne tijd. Even tijd voor wat anders.

In die zin sluit het ook heel mooi aan bij het Evangelie van vandaag, deze zondag. Het Evangelie van Marta en Maria, waarbij Martha maar “bezorgd en druk is over veel dingen”. Is dat ook niet heel herkenbaar voor ons? Zijn wij in ons gewone dagelijks leven ook vaak niet bezorgd en druk over veel dingen. Ja, dat moet ook wel, maar misschien overdrijven we hier soms wat in.

Maria laat daarentegen een heel andere kant zien: “gezeten aan de voeten van de Heer luisterde [ze] naar Zijn woorden”. Hoe vaak doen we dit in ons gewone leven? Voor veel mensen geldt denk ik: te weinig. Toch zegt Jezus van haar dat “zij het beste deel heeft gekozen en het zal haar niet worden ontnomen”.

Misschien kan deze zomer-/ vakantieperiode ons helpen om deze deugd wat te oefenen. Elke dag wat tijd te nemen om aan de “voeten van de Heer” te zitten. Hoe doen we dat? Nou, bijvoorbeeld door ’s morgens de dag te beginnen met wat stille tijd. Een stukje uit de Bijbel lezen en hier stil bij staan, luisteren wat de Heer ons zeggen wil middels dit stukje van Zijn Woord. Of door plekken op te zoeken waar Eucharistische aanbidding is, zoals bij ons op het heiligdom dagelijks van 15.00 – 16.00 uur. Dat is letterlijk zitten aan de voeten van de Heer.

Moet een christen dan werkelijk zo passief worden? Moeten we soms niet ook actief zijn? Zeker een geloof wat zich niet ook in daden uit, is dood, lezen we in de brief van de heilige apostel Jacobus. Maar deze activiteit moet altijd starten vanuit het luisteren naar de Heer. Dat is “het beste deel”, zoals Jezus zegt, hierdoor groeien we in relatie, verbondenheid met Hem, en de Heer en Zijn Geest leiden ons dan vast en zeker naar dingen om te doen.

Passiviteit en activiteit. Is dat niet wat vakantie is? Dat is ook precies wat het leven van een Christen is. Laten we de komende weken proberen dit een vaste plaats te geven in ons leven, zodat we straks, als de vakantie weer voorbij is, er zo aan geproefd hebben, dat we dit ook in ons werkende/ gewone bestaan, niet meer los willen laten. Maar dan zullen we niet meer bezorgd en druk zijn over veel dingen, aangezien we ons fundament gelegd hebben door het ene ding: zitten aan de voeten van de Heer.

Rector Jeroen de Wit

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen