Oktobermaand, Rozenkransmaand
We gaan deze week over van de september- naar de oktobermaand; de maand die traditioneel gewijd is aan de H. Rozenkrans. Een maand dus om wat extra aandacht te hebben voor de het bidden van de Rozenkrans en op 7 oktober, volgende week dus, is er ook het feest van de H. Maagd Maria van de Rozenkrans.
Op ons Mariaheiligdom hebben wij de gewoonte om elke dag de H. Rozenkrans te bidden. Door de week (en op zaterdag) is dit om 11.30uur, vòòr de H. Mis van 12 uur en op zondag bidden we deze voor de Mis van 9 uur in de Genadekapel, om 8.30uur. Zo komt de Rozenkrans in ieder geval elke dag aan bod.
Zelf heb ik mijn eerste Rozenkrans gekocht toen ik, kort na mijn bekeringsmoment in Australië, naar Lourdes ging. Ik vond het best wel gek om als jongeman van toen 29 jaar, zo’n kralensnoer te komen. Toch heb ik het gedaan en ben ook meteen begonnen om deze te gaan bidden. In Lourdes is dit gemakkelijk, daar wordt hij elke avond gebeden in de Lichtjesprocessie, maar als je daarna weer thuis komt, moet je er wel bewust voor kiezen om dagelijks de Rozenkrans te bidden.
Maria heeft in privé-openbaringen vaak het grote belang aangegeven van het bidden van de Rozenkrans, de meest bekende hierbij zijn denk ik wel de verschijningen van de Maagd Maria in Fatima aan de drie herderskinderen Lucia, Francisco en Jacinta, die toen respectievelijk 10, 8 en 7 jaar waren. Maria heeft gevraagd dat het gebed dagelijks in alle gezinnen gebeden zou worden en dat is toen in de katholieke wereld ook een groot gebruik geworden.
In onze streken is dit gebruik aan het einde van de vorige eeuw helaas wat weggezakt, maar ik ben heel blij dat ik in een gezin geboren ben waar dit nog wel dagelijks gebeurde. Wij baden hem dan niet met het hele gezin (op de kokosmat zoals je sommige mensen nog wel hoort zeggen), maar mijn ouders baden het samen steevast omstreeks 23.00 uur voor het naar bed gaan. Mijn vader geknield bij de bank terwijl mijn moeder soms al bezig was om de ontbijttafel voor de volgende morgen klaar te zetten. Uiteindelijk is mijn moeder op het Feest van Maria van de Rozenkrans gestorven; een knipoogje van God?, ja, ik kan het zeker zo zien.
Het Rozenkransgebed is mij ondertussen dierbaar geworden, al blijft het altijd zo dat je er op moet letten om er even tijd voor te maken. Doorgaans bid ik hem graag lopend, dat vind ik fijn meditatief en zo heb ik gelijk wat beweging en buitenlucht, het nuttige met het aangename verenigen toch? Maar ook tijdens wat langere ritten in de auto bid ik hem graag, het gebed leent zich daar goed voor.
Ik hoop dat het bidden van de Rozenkrans ook in deze tijd weer steeds meer ontdekt mag worden. Het is een krachtig gebed, juist door de eenvoud denk ik en het brengt rust en meditatie in ons jachtige bestaan. Heel geschikt voor deze tijd dus. Laat de mooie kans van deze Rozenkransmaand niet voorbijgaan, benut hem, als dit nog niet zo mag zijn, om te komen tot het dagelijks bidden van de Rozenkrans. En vertrouw er op dat dit vruchtbaar zal zijn voor ùw geestelijk leven en het leven van vele anderen.
Onze Lieve Vrouw ter Nood, bid voor ons.
Rector Jeroen de Wit
Nieuwste overwegingen
Gods liefdesverhaal
maart 22, 2024
Het Kruis komt in zicht
maart 16, 2024
Vastentijd
maart 09, 2024