Midzomer-rust

Midzomer-rust
in

Als je deze dagen, vooral doordeweeks, over het heiligdom loopt is het rustig. Er zijn wel enkele mensen die genieten van de rust op het heiligdom, maar veel mensen zijn misschien ofwel naar het strand, of op vakantie. En de activiteiten van het heiligdom zelf, zoals bijvoorbeeld het Tienerkamp vorige week, vallen ook even stil in deze weken.

Ik ben ooit eens enkele dagen geweest op een heiligdom in Alabama, de VS, het heiligdom van Moeder Angelica, genaamd The Shrine of the Most Blessed Sacrament. Er stond toen op hun website: “The best kept secret of the South”. Een prachtige plek, een oase van rust en gebed. Ik denk dat wij ons heiligdom terecht zouden kunnen noemen: “The best kept secret of the North”. Want als je in deze dagen zo over ons heiligdom loopt overvalt je de pracht en de rust van deze heilige plek. Een plek die inderdaad voor veel mensen nog onbekend is.

De zomerrust is echt toegeslagen. Ik hoop dat u er ook nu wat van kunt genieten. Het is goed denk ik voor de mens om deze rust wat te kunnen ervaren, dat er een aantal weken zijn dat de druk er even af is. Ruimte te hebben voor dingen waar we anders niet zo aan toe komen, of gewoon even helemaal niets te hoeven. En mocht u in deze weken niet op vakantie gaan of weggaan, kom dan even naar het heiligdom en geniet van de rust hier.

En natuurlijk van de aanwezigheid van de Heer, bijzonder in de kapellen. Het is toch een rijkdom dat deze altijd open zijn en dat mensen even naar binnen kunnen lopen. Want ondanks de rust, zie ik dat er toch veel kaarsen branden in de Genadekapel, er blijven altijd intenties om aan Maria voor te leggen, nee zij krijgt nooit rust zou je kunnen denken. Zij staat altijd klaar om wat ons bezwaart op haar schouders te nemen en bij Jezus te brengen.

En vóór of na een kapelbezoek en een rustige wandeling over het park, strijken mensen graag even neer bij het Oesdom, binnen of buiten. Iedere dag tref je daar enkele vaste bezoekers, je hebt er snel een praatje met iemand. Maar als je rustig een boek wilt lezen, zal ook niemand je vreemd aankijken of lastigvallen. Er heerst een rustieke sfeer.

Tja, moeten wij dit meer bekend maken? Van één kant niet natuurlijk, je zou de rustieke sfeer van het heiligdom niet willen verstoren. Van de andere kant, het valt ook niet mee om je mond te houden over zo’n mooie plek. Dat merkt u nu wel weer aan mijn weekbrief. (ssst, niet doorvertellen! Maar dat werkt ook meestal niet 😊).

Fijne zomerperiode!

 

Rector Jeroen de Wit

 

PS: Noteert u vast Donderdag 15 augustus, Maria Tenhemelopneming?! Een dag dat het niet rustig is, maar wel heel mooi. Zie onze website voor meer info.

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen