Maria, Onze Lieve Vrouw ter Nood

olv-ter-nood-maria-met-kind-bedevaartkapel
in

Op de laatste zaterdag van mei vieren we het Feest van Maria Onze Lieve Vrouw ter Nood. Dit jaar is dit een heel feestweekend geworden: Zaterdagmorgen beginnend met de H. Mis met Mgr. Hendriks, gevolgd door een mooie processie door het park en in de middag een Benefietconcert voor Oekraïne verzorgd door twee koren van ons heiligdom en twee koren van buiten. Zondagavond vieren we de traditionele “Afsluiting van de Meimaand,” met als hoofdcelebrant Mgr. Punt, onze emeritus bisschop.

Zaterdag is/ was er tevens voor de eerste keer de openstelling van de nieuwe tentoonstelling in het Julianaklooster Zorg uit handen. Dit is een permanente tentoonstelling waarin het werk en het leven van de zusters ‘Juliaantjes’, zoals ze bij ons genoemd worden, op een hele mooie manier is weergegeven. Hiervoor is gebruik gemaakt van historisch materiaal van de zusters, maar ook persoonlijke verhalen en bijzondere objecten en foto’s uit hun archief. Tevens zijn er schermen met korte documentaires die het leven van de zusters heel mooi weergeven.

De tentoonstelling is afgelopen vrijdag feestelijk geopend door burgemeester Mascha ten Bruggencate en Mgr. Hendriks. Hierbij waren ruim 100 mensen bij aanwezig, waaronder medewerkers en bestuursleden van de Congregatie van de H. Juliana de Falconieri, maar ook van vele andere congregaties. Helaas kon Zr. Engelina, de enige nog levende Julianazuster, er niet meer bij zijn, haar gezondheid laat dit niet meer toe. Maar door de tentoonstelling komen de zusters als het ware weer tot leven, ja, ze lijken echt weer aanwezig in het huis.
En het gaat niet alleen om de historie. Nee, het leven en werken van de zusters Juliaantjes is ook voor deze tijd een hele belangrijke inspiratiebron. Theoloog-presentatrice Jacobine Geel, tevens voorzitster bij diverse zorgorganisaties, die bij de opening een inleiding hield, gaf dit heel treffend weer. Ook de huidige zorginstellingen zouden hier nog veel van kunnen leren. Zij moeten helaas vaak werken met strakke schema’s en protocollen, maar de zusters konden er echt gewoon zijn voor de gezinnen in nood, en konden met hun concrete zorg echt de mens centraal stellen.

We zijn dankbaar om de woorden van burgemeester Mascha ten Bruggencate, die aangaf dat ze de concrete dienstbaarheid van de zusters ook nu nog levend aantreft in hun oude moederhuis. In de periode van de pandemie stond het Julianaklooster open om nazorg te verlenen aan corona-patiënten en op dit moment worden er een kleine 30 mensen uit de Oekraïne opgevangen. De zusters zullen hier van boven met welgevallen op neerkijken.
Zo komen we terug bij Maria Onze Lieve Vrouw ter Nood; mensen komen hier graag om een kaarsje aan te steken en hun gebeden voor te leggen aan Maria in de kapellen op het heiligdom, maar Maria ledigt ook noden heel concreet in het klooster. Vroeger al en nu nog steeds.

Maria, Onze Lieve Vrouw te Nood, we danken u en blijft u graag voor ons bidden en zorgen.

Rector Jeroen de Wit

Share

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Recent Sermons