Maria, Koningin van de Vrede

Maria, Koningin van de Vrede
in

Sinds een maand is de oorlog in de Oekraïne aan de gang. Het is een vreselijke oorlog, elke dag bereiken ons via de media beelden van woonwijken die verwoest worden en mensen die sterven. Vele mensen zijn op de vlucht geslagen en op deze wijze komt voor ons de oorlog ook heel dichtbij.

U denkt misschien waarom moet dat nu? Dan is het goed om wat geschiedenis te kennen van Mariaverschijningen de afgelopen paar honderd jaar, vooral in Europa. In het bijzonder de verschijningen van Maria aan de drie herderskindertjes in Fatima (Portugal) in het jaar 1917. Maria heeft toen expliciet gevraagd dat de paus, in eenheid met alle bisschoppen van de Kerk, Rusland zou toewijden aan haar Onbevlekt Hart. Is dat dan nog niet gebeurd zult u zich afvragen? Ja en nee zouden we kunnen zeggen. Vier pausen hebben in het verleden dit al wel in een bepaalde vorm gedaan, maar steeds mankeerde er nog wel wat aan. Ging het bijvoorbeeld niet specifiek om Rusland, of waren de bisschoppen er niet expliciet bij betrokken. Paus Franciscus, op nadrukkelijk verzoek van de bisschoppen van de Oekraïne, heeft dit dus afgelopen vrijdag, op het Hoogfeest, nu echt op een juiste wijze proberen te doen.In het Julianaklooster bieden we op dit moment onderdak aan 28 mensen uit de Oekraïne. Voornamelijk vrouwen met kinderen, maar ook enkele mannen en een oma. Heel fijn dat we op deze wijze iets voor deze mensen kunnen betekenen. We doen dit in goede samenspraak met de gemeente en ook vele andere mensen hebben hun hulp aangeboden. Het loopt heel prettig, het zijn vriendelijke mensen en zeer bereid om wat te helpen, zowel in huis als op het heiligdom. Dit geeft voor hen natuurlijk ook een verzetje in de spanning waarin ze leven m.b.t. achtergebleven familie en vrienden.
Als mens denk je dan altijd: wat zou ik nog meer kunnen doen? Afgezien van geld en/ of goederen sturen, wat natuurlijk ook heel goed en nodig is. Paus Franciscus heeft als hoofd van de katholieke Kerk afgelopen vrijdag, op het Hoogfeest van Maria Boodschap, iets heel bijzonders gedaan. Hij heeft, samen met vele kardinalen en bisschoppen wereldwijd, Rusland toegewijd aan het Onbevlekt Hart van Maria.

Laten we echt hopen en bidden dat deze specifieke toewijding bijzondere stromen van genade mag vrijmaken waardoor er bekering en vrede kan komen. Maar laten we het niet “alleen” bij deze daad van de paus en de bisschoppen laten. Laten wij ook zelf ons uiterste best doen ons te bekeren en veel te bidden. Om ons hiertoe te inspireren geef ik hier de boodschap weer van Maria Koningin van de Vrede in Medjugorje van afgelopen 25 februari:

Lieve kinderen! Ik ben bij jullie en we bidden samen. Help mij met gebed, kindertjes, zodat Satan niet overheerst. Zijn kracht van dood, haat en angst heeft de aarde bezocht. Keer daarom, kindertjes, terug naar God en het gebed, het vasten en het verzaken, voor al diegenen die vertrapt en arm zijn en geen stem hebben in deze wereld zonder God. Kindertjes, als jullie niet terugkeren naar God en Zijn geboden, hebben jullie geen toekomst. Daarom stuurde Hij mij naar jullie toe: om jullie te leiden. Dank dat je aan mijn oproep gehoor hebt gegeven.

Onze Lieve Vrouw ter Nood, bid voor ons.

Rector Jeroen

ps: De boodschappen van Maria in Medjugorje (Bosnië-Herzegovina) zijn tot nu toe niet officieel erkend door de Kerk. Maar het staat gelovigen wel vrij om ons hierin te verdiepen en bedevaarten naar toe te maken.

Share

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Recent Sermons