Ik ga op reis en neem mee…

Als kinderen speelde we dikwijls het spelletje “ik ga op reis en neem mee…” en de lijst van te onthouden voorwerpen werd steeds langer en onlogischer, afijn er vergat iemand iets uit het lijstje en dan was je af. Als wij nu op reis gaan staan we dikwijls lang voor de kast om te kijken wat je zou moeten en willen meenemen. En wat mij overkomt zal velen overkomen, ik neem altijd te veel mee.
Onder het motto van je kan maar nooit weten verdwijnt er altijd te veel in de bagage om als je weer thuis komt met verbazing te kijken wat er weer allemaal ongebruikt mee naar huis is gekomen. Niet iedereen heeft tijd om te kijken wat hij of zij zal meenemen als er een grote reis is. Vluchtelingen maar ook politieke gevangenen moeten op reis terwijl zij daar helemaal niet op voorbereid zijn, en ook dikwijls geen keuze hebben. Deze week moet ik dan in het bijzonder denken aan de Zalige Titus Brandsma o.carm. Pater Titus was een zeer wijs en mystiek mens die zijn bijzondere kwaliteiten heeft gegeven aan de kerk en de wetenschap maar door alle wetenschap heen aan het vrije woord.
Al in een vroeg stadium waarschuwde Brandsma via publicaties in dag- en weekbladen en tijdens lezingen en colleges voor de gevaren van het nazisme, rassenhaat en ophitsing. Hij veroordeelde de anti-joodse maatregelen van het naziregime zowel reeds voor als tijdens de bezettingstijd. Zo was hij medio 1936 enige tijd lid van het door Nederlandse geleerden en kunstenaars opgerichte Comité van Waakzaamheid tegen het nationaal-socialisme. In 1941 verzette hij zich tegen het verwijderen van joodse leerlingen en bekeerlingen van katholieke middelbare scholen en was hij de architect van het verbod dat de Utrechtse aartsbisschop de Jong uitvaardigde tegen het opnemen van NSB-advertenties in de r.-k. dagbladen.
Arrestatie en overlijden
Begin januari 1942 arresteerden de Duitse bezettingsautoriteiten de priester met van meet af aan de bedoeling hem voor lange tijd gevangen te houden. Via een tocht langs de gevangenis van Scheveningen, kamp Amersfoort en de strafgevangenis van Kleef kwam hij ten slotte in het concentratiekamp Dachau terecht. Ook hier was, aldus latere getuigenissen van voormalige kampgenoten, deze ‘alledaagse’ mysticus een grote morele, spirituele en daadwerkelijke steun voor zijn medegevangenen. Na enkele weken vol ontberingen en mishandelingen werd hij uitgeput en doodziek in het Revier (kamphospitaal) opgenomen. Toen hij daar enkele dagen lag, raakte hij buiten bewustzijn. Op 26 juli 1942 om twee uur ’s middags kwam een eind aan het leven van Titus Brandsma nadat een kamparts hem een dodelijke injectie toediende.
De heilige paus Johannes Paulus II verklaarde pater Titus zalig in 1985 zijn feestdag is 27 juli.
In Bolsward is een Titus Brandsmamuseum waar een tentoonstelling is over Titus onder de titel ‘In het spoor van Titus Van God niet verlaten’ kijk maar eens op hun website titusbrandsmamuseum.nl.
Recent Sermons

Kiezen voor Christus en zijn kruis
oktober 25, 2025

De geheimen van het licht
oktober 11, 2025

Een levensreddende kralenkrans
september 26, 2025

