Hij zond hen twee aan twee uit… (Mc 6,7)

Hij zond hen twee aan twee uit… (Mc 6,7)
in

Op de laatste familiedag van dit jaar, zondag 14 juli, komen er wel twee hele bijzondere gezinnen bij ons op bezoek: één gezin uit Polen, dat meer op geestelijke wijze bij ons komt middels relieken, en een puur Nederlands gezin wat al voor een aantal jaren op missie is in Madagaskar.

Het gezin uit Polen is de familie Ulma. Dit gezin wat bestaat uit vader, moeder (Józef en Wiktoria) en zeven kinderen, inclusief een ongeboren baby in de buik van Wiktoria, is op 10 september j.l. in zijn geheel zalig verklaard door paus Franciscus. Het was voor de eerste keer in de Kerk dat een gezin werd zaligverklaard. Józef en Wiktoria, een arm boerenechtpaar uit het zuidoosten van Polen, boden tijdens de Tweede Wereldoorlog onderdak aan acht Joodse mensen. Op 24 maart 1944 werden ze echter ontdekt door een Duitse patrouille waarbij zowel de Joden als het gezin gedood werden. Omdat het gezin het bieden van hulp aan de Joden heel duidelijk vanuit hun bewust geleefd geloof deed, worden ze als martelaren voor het geloof gezien. In een Bijbel die bij hen in huis lag was de parabel van de Barmhartige Samaritaan onderstreept en in de kantlijn stond een uitdrukkelijk “Ja!” geschreven. De relieken van de familie zijn de gehele zondag, in de Bedevaartkapel op het heiligdom te vereren

De familie Hofmann, met ouders Jurgen en Katja, is een gezin met vijf kinderen uit Den Helder welke het verlangen had om op missie/ zending te gaan. In 2015 zijn ze vertrokken naar Madagaskar. Eerst moesten ze daar natuurlijk de taal gaan leren, maar ook al ken je de taal, dan wil dat nog niet zeggen dat je met alle mensen kunt spreken, want er zijn wel ca. 18 stammen, met allemaal een eigen dialect. Ze hebben er voor gekozen om bij één van de minst bereikte bevolkingsgroepen van Madagaskar te gaan wonen, de Antanala, en hier eerst maar gewoon handwerk te gaan verrichten. Wat doe je als de mensen je nog niet verstaan?

Gaandeweg zijn ze, met behulp van iemand die ook de hoofdtaal sprak, begonnen om het Evangelie van Lukas en de Handelingen van de Apostelen te vertalen in de lokale taal. De bevolkingsgroep waar zij onder leven, de Antanala, vereren de geesten van hun voorouders, ze doen niets zonder deze geesten te raadplegen. Voor hen is het om het Evangelie van Jezus Christus te leren kennen een grote openbaring. De Geest van God is namelijk geen geest van doden, maar van een Levende, de Verrezen Heer! Deze brengt ware vrijheid. Dorpsoudsten zeiden hen: “Als jullie nieuws écht goed is, dan moeten jullie snel komen!”

Aanstaande zondag komen ze getuigen van hun zendingswerk in Madagaskar. Tijdens de familiedag, maar ook tijdens de H. Mis zullen ze er, indien mogelijk, iets over zeggen.

Twee gezinnen die een bijzonder pad met God zijn gegaan, beide gezonden door de Heer, twee aan twee (samen met de kinderen dan), om wondere daden te doen, zoals de Heer dit zelf heeft gedaan toen Hij op aarde verbleef.

 

Rector Jeroen de Wit

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen