Heet, heter, heetst

Heet-heter-heetst-weekbrief-olvternood
in

Heeft u de afgelopen week een beetje overleefd? Het was wel heel warm he?! Ik meen dat men sprak over de warmste week ooit gemeten. Tja, dan komen er al vrij snel berichten over de opwarming van de aarde; deskundigen die beweren dat de opwarming toch sneller gaat dan verwacht en dat, als we niet snel stoppen met het uitstoten van CO2, het helemaal de verkeerde kant op gaat.

Het lastige is dat voor mij, en misschien mag ik wel zeggen ons, leken (waar ik dan in deze situatie zeker toe behoor) dergelijke uitspraken zo lastig te controleren zijn. Het kan waar zijn, maar het kan ook niet waar zijn. Maar één ding weet ik wel zeker: het was erg warm!

Ook op een ander punt probeert men ons in deze weken bezorgd te maken, en misschien ook wel terecht: het aantal met corona besmette mensen stijgt ook weer snel. Als we op deze voet doorgaan zullen we in september al weer op het niveau zitten wat we ook eind maart hadden. Dat is zeker heel zorgelijk. Hebben dan alle maatregelen zoals afstand houden en dergelijk dan toch niet zo veel zin, of houden we ons er onvoldoende aan? Het laatste waarschijnlijk.

“Grappig”, als ik dat onder deze omstandigheden mag zeggen, is op te merken hoe de corona-maatregelen verschillend zijn in de verschillende Europese landen. Je hoeft maar even de grens over te gaan en je loopt er tegenaan. Hier in Nederland zweren we bij het 1,5m afstand houden, en in landen als België en Frankrijk is het dragen van een mondkapje een must wanneer je ergens binnen gaat. Wie heeft er nu gelijk? Ook weer lastig te beoordelen.

Laat ik het dan toch maar bij mijn geloof en een beetje boerenverstand houden. Boerenverstand dat het misschien niet zo gek is om na te gaan denken hoe we toch anders kunnen gaan leven, en niet altijd maar blijven streven naar meer, meer meer, meest (auto’s, vakanties, verpakkingen, etc, noemt u maar op). En wat corona betreft, toch maar gewoon de maatregelen van de (burgerlijke en kerkelijke) overheid volgen, behalve wanneer het er dik bovenop ligt dat iets niet klopt, of iets indruist tegen ons geweten.

En geloof? Dat we weten dat er geen situatie is waarin God niet aanwezig is. Hij zal ons nooit boven onze krachten beproeven, en vaak zit er wel lering in beproevingen. En ook: vertrouwen op de kracht van het gebed. “Als je mij gaat eren zal de wind gaan keren” houdt Maria ons hier in Heiloo voor. Laten we hier dus op vertrouwen. Om die reden heb ik Mgr. Hendriks gevraagd, onze bisschop, om het coronagebed wat we in de eerste coronagolf gebeden hebben iets aan te passen, zodat het ook voor nu weer actueel is. Zullen we dit weer gaan bidden. Ik begin vandaag, u ook?

Onze Lieve Vrouw ter Nood, bid voor ons.

Rector Jeroen

Noveengebed

om bescherming tegen het coronavirus

 

O goede Moeder, Onze Lieve Vrouw ter Nood,
Wij geloven in uw zorg, in uw medeleven
en uw voorspraak bij Jezus uw Zoon.
Daarom komen wij vol vertrouwen tot u
en wij vragen door U aan de Heer:
Bevrijd heel de wereld van de Corona-epidemie,
genees en sterk de zieken
en zegen hen die zorg voor hen dragen.
Sta alle mensen bij die lijden onder de gevolgen van deze crises.
Geef wijsheid aan onze bestuurders.

Bevrijd ons van onrust en angst, verlicht ons in pijn en verdriet.
Geef ons hoop waar wij het niet meer zien zitten,
geef ons kracht als wij er niet tegenop kunnen,
geef ons licht waar het donker is
en geef dat wij elkaar spoedig weer
in vrijheid en vreugde nabij kunnen zijn.
Maria, bescherm ons en onze dierbaren,
geef ons overgave aan de wil van de Vader
en leid ons veilig naar Jezus, uw Zoon.
Amen

Share

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Recent Sermons