Dankbaarheid

Dankbaarheid
in

Aan het einde van het jaar heb je altijd de neiging wat terug te kijken: “wat heeft het jaar ons gebracht?” En natuurlijk ook om vooruit te kijken: “wat moge het komende jaar ons weer brengen?” Ikzelf heb nu de neiging wat terug te kijken op de afgelopen acht jaar, de jaren dat ik hier rector was op het heiligdom, sinds 1 september 2016. Want vanaf 1 januari 2025 zal er een nieuwe rector op ‘kapel’ zijn, rector Jacques Quadvlieg. Onze bisschop, mgr. Hendriks, zal hem in de heilige Mis van a.s. woensdag, Nieuwjaarsdag en het Hoogfeest van Maria Moeder van God, installeren.

Wat mij vooral naar voren komt, terugkijkend op de afgelopen acht jaar, is een gevoel van dankbaarheid. Ik ben de Heer heel dankbaar voor wat we allemaal samen hebben mogen doen, want zo heb ik het wel ervaren, we waren (en we zijn) een familie samen. We hebben samen mooie dingen mogen ontwikkelen als de podcasttour op het heiligdom en het grote informatiebord vlak bij het Oesdom, dingen die het heiligdom laagdrempeliger maken voor mensen die het nog niet kennen. Ook natuurlijk de mooie verharde paden.

Samen met de zusters hebben we veel activiteiten mogen beleven met kinderen, tieners, jongeren en gezinnen. Voor mij was dit altijd heel vreugdevol. Ik was (en blijf denk ik) bijzonder betrokken bij de tiener jongensgroep St. Joris en ook bij de jongerenactiviteit Meet & Greet the Lord. Maar ook de familiedagen en de tienerkampen waren altijd heel bijzonder.
Sinds de coronatijd zijn we op het heiligdom ook begonnen met Alpha-cursussen. Eerst enkele online en al vrij snel ook fysiek. Dit was voor mij ook een grote vreugde. Telkens waren er wel ca. 12 mensen die zich verder wilden verdiepen in het geloof, velen werden geraakt tijdens deze cursussen en er zijn heel wat Doopsels en Vormsels van volwassen uit voorgekomen. Half januari gaat er nu ook een Alpha Youth (voor jongeren van ca. 15 – 30 jaar) beginnen, hier ben ik heel blij mee.
Maar wat me misschien wel het meeste vreugde gaf was om op de zondagmorgen met u de Heilige Mis te vieren. Eerst om 9 uur in de Genadekapel en daarna om 10.30 uur in de Bedevaartkapel en soms ’s middags om 16 uur. Dan voel je je echt verbonden met elkaar, ben je echt familie, gezin van God. Gezellig ook altijd om daarna even samen een kopje koffie te drinken in het Oesdom, heel fijn toch dat deze plek er ook is op het heiligdom.

Ja, heel veel om dankbaar voor te zijn. Aan de Heer, maar ook zeker aan u, om het vertrouwen dat u mij geschonken heeft. Ook op momenten die misschien moeilijker waren voor u, en soms ook voor mij. Dank u wel. We zullen elkaar gerust nog regelmatig blijven ontmoeten, daar ben ik blij om. Ik blijf rector van het seminarie en woonachtig in het klooster, maar daarnaast heb ik dan nu wat tijd om mijn proefschrift af te ronden. Bid graag hiervoor, dank u wel.

Voor nu een goede jaarwisseling, en graag tot ziens. Misschien wel deze zondag van de Heilige Familie, als laatste dat ik rector ben, of aanstaande woensdag Nieuwjaarsdag bij de installatie van de nieuwe rector. Bovendien wordt in deze heilige Mis ook het Jubeljaar voor ons heiligdom geopend.

Onze Lieve Vrouw ter Nood, dank u wel, bid voor ons.

Rector Jeroen de Wit

Delen

Jeroen de Wit is sinds september 2016 de nieuwe rector van het heiligdom Onze Lieve Vrouw ter Nood. Hij is, zoals hij zelf zegt, een ’late roeping’.

De zoon van een bollenkweker uit Julianadorp studeerde bedrijfskundige economie in Rotterdam en werkte een jaartje als exporteur van bloembollen en een paar jaar in een commerciële functie bij KPN. Hij emigreerde voor een poosje naar Australië, mee met zijn broer die er een bloemenkwekerij begon.

In Australië kreeg hij op zijn 28e een ’diepe ervaring’ en keerde zich daarna tot het katholieke geloof, maar priester werd hij nog niet. De Rector had vervolgens nog een baan bij een internetbedrijfje dat actief was in de wereld van de bloementeelt. Ook deed hij jarenlang vrijwilligerswerk in vooral de verslaafdenzorg, in Nederland en in Italië. “Ik dacht dat trouwen de weg voor mij was. Tot er plots een andere deur open ging.”

Hij was toen eind dertig, dus je kunt best van een late roeping spreken. Hij ging naar het seminarie van het bisdom in Vogelenzang en werd in 2013 tot priester gewijd. Hij werkte de laatste jaren als diaken in de Alkmaarse Matthias-Laurentiusparochie en in de Petrus en Paulus/Benedictusparochie in Bergen, en na 2013 als pastor in beide parochies en in Schoorl.
Jeroen de Wit woont nu in het Julianaklooster in Heiloo.

Bron

Nieuwste overwegingen