Zalig Kerstmis!

Zalig Kerstmis!
in

Het is Kerstmis! Alleen al dit woord straalt een bepaalde magie uit die de harten van de mensen raakt. Zelfs degenen met een ander geloof, of zonder geloof, voor wie het verhaal van het Kind van Bethlehem geen betekenis heeft, bereiden zich voor op het feest en maken zelfs plannen om de vreugde, vrede en liefde hier en daar over te brengen. Met Kerstmis ontwaakt in ons een mysterieus verlangen naar een betere, gelukkiger, vreedzamere wereld. Maar is dit alles slechts een drogbeeld van emoties, een herinnering aan een zorgeloze kindertijd die snel verbleekt in het felle licht van het dagelijks leven? Of is Kerstmis echt een echo van het Goddelijk Woord dat mens werd in Bethlehem?

Hoe moeilijk is het voor ons, in onze zelfgenoegzaamheid, de eenvoudige waarheid te aanvaarden dat God een klein hulpeloos kind werd. Maar juist in het kind-worden van God ligt de verlossing van de wereld. Als we nederig neerknielen voor het Kindje Jezus in de kribbe, wordt ons de grootste van alle genaden geschonken: we mogen als kinderen voor God leven, alles van God verwachten en God onze Vader noemen. “Aan allen echter die Hem wèl aanvaardden, aan hen die in zijn Naam geloven, gaf Hij het vermogen om kinderen van God te worden.” (Joh 1,12).

De heilige Edith Stein schreef aan een filosoof die haar om raad vroeg: “U kunt niet geholpen worden met argumenten. Als u bevrijd kon worden van al uw redeneringen, dan zou u geholpen zijn. En raadgeving? Ik heb u mijn raad gegeven: word een kind en leg uw leven, met al zijn onderzoekingen en overpeinzingen, in de handen van de Vader. Als dat nog niet lukt, vraag dan de onbekende en betwijfelde God om u te helpen. En nu kijkt u me verbaasd aan dat ik niet beschroomd ben om met zo’n eenvoudige kinderlijke wijsheid naar u toe te komen. Het is wijsheid omdat het eenvoudig is en alle geheimen erin verborgen liggen. En het is een pad dat vast en zeker naar het doel zal leiden.”

Een kind van God zijn betekent aan Gods hand wandelen, Gods wil doen en niet de eigen wil, alle zorgen en alle hoop in Gods handen leggen, je geen zorgen meer maken over jezelf en je toekomst. Het Kind in de kribbe strekt zijn kleine handen uit. Zijn glimlach lijkt te zeggen wat Hij later zelf zou zeggen: “Kom naar Mij, allen die vermoeid en belast zijn.” God werd mens om ons Zijn goddelijkheid te schenken. Hij werd één van ons, meer nog: één met ons. Laten we onze handen in de handen van het Goddelijk Kind leggen en “Ja” zeggen op zijn “Volg Mij.”

De eenvoudige herders op de heuvels van Bethlehem hoorden de vreugdevolle boodschap van de engel en volgden zijn oproep met de simpele woorden: “Komt, laten we naar Bethlehem gaan.” De koningen uit het oosten, die de wonderlijke ster volgden, werden door het Kind met genade overladen en “zij werden vervuld van overgrote vreugde”. Het Goddelijk Kind opent ons de Hemel, maar Hij vraagt ook: “Wees als kinderen.”

 

Pr. Martin Barta

Delen

Nieuwste overwegingen